Verbum

грып, -у, м.

Вірусная хвароба з запаленнем дыхальных шляхоў і гарачкай.

Пандэмічны г.

|| прым. грыпо́зны, -ая, -ае.

Г. хворы.

Г. стан.

блю́мінг, -а, мн. -і, -аў, м.

Магутны пракатны стан, прызначаны для абціскання сталёвых зліткаў вялікага папярочнага сячэння.

|| прым. блю́мінгавы, -ая, -ае.

цік¹, -у, м. (спец.).

Нервовы стан, пры якім назіраецца міжвольнае перасмыкванне мышцаў твару, галавы, плячэй.

|| прым. ціко́зны, -ая, -ае.

Цікозная сутарга.

цяжа́рнасць, -і, ж.

Стан жанчыны ў перыяд развіцця плода ў арганізме.

○

Пазаматачная цяжарнасць — цяжарнасць, пры якой плод развіваецца па-за маткай.

ця́жкасць, -і, ж.

1. гл. цяжкі.

2. звычайна мн. -і, -ей. Цяжкія прадметы.

Перавозка цяжкасцей.

3. Непрыемнае адчуванне; змрочны настрой, стан.

мля́вы, -ая, -ае.

1. Пазбаўлены бадзёрасці, энергіі; вялы.

Млявыя рухі.

2. Які выклікае такі стан.

М. пах чаромхі.

|| наз. мля́васць, -і, ж.

напа́л, -у, м.

1. гл. напаліць.

2. Ступень свячэння напаленага цела.

Н. ніці лямпачкі.

3. перан. Стан узбуджанасці, хвалявання.

Спрэчкі дасягнулі напалу.

заняпа́д, -у, ДМ -дзе, м.

Упадак, стан аслаблення дзейнасці, змяншэння актыўнасці.

З. эканомікі.

Гаспадарка прыйшла ў з.

Адчуць стомленасць і з.

зачарава́нне, -я, н.

Чароўная сіла каго-, чаго-н., а таксама стан таго, хто адчувае на сабе такую сілу.

Навакольная прыгажосць выклікае з.