сто́парны, ‑ая, ‑ае.
Які спыняе ход, дзейнасць розных механізмаў або фіксуе іх у пэўным становішчы; у якім ёсць стопар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сто́парны, ‑ая, ‑ае.
Які спыняе ход, дзейнасць розных механізмаў або фіксуе іх у пэўным становішчы; у якім ёсць стопар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пуцяві́на
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Нака́т ’дарога, вымашчаная бярвеннямі’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ступа́к ‘ступня’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
набрысці́
1. (на каго
набрысці́ на
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Brándmal
1) апёк,
2) кляймо́, таўро́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ле́жня, ‑і,
1. Месца, дзе ляжаць, хаваюцца гуртамі дзікія жывёлы.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zgubić
1. згубіць;
2. загубіць;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Паласну́ць ’моцна ударыць, пакінуўшы
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Трэк ‘збудаванне для вела- і мотаспорту’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)