net

I [net]

1.

n.

1) се́тка f

2) чыгу́начная се́тка, се́тка даро́г, кана́лаў

3) па́стка f.

2.

v.

1) to net a fish — злаві́ць ры́біну ў се́тку

2) накрыва́ць се́ткай

3) папа́сьці, укі́нуць мяч у се́тку

II [net]

1.

adj.

чы́сты, нэ́та (пра вагу́, прыбы́так)

net cash — ная́ўныя гро́шы, ная́ўны разьлі́к

net cost — сабе́кошт -у m.

2.

n.

сабе́кошт -у m., нэ́та вага́, чы́сты прыбы́так, дахо́д -у m.

3.

v.

зарабля́ць; дава́ць чы́сты дахо́д

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

luggage [ˈlʌgɪdʒ] n. бага́ж;

a piece of luggage адна́рэч, адно́ ме́сца;

a luggage van BrE бага́жны ваго́н;

a luggage rack палі́ца або́ се́тка для багажу́;

a luggage label бага́жны ярлы́к;

a luggage trolley бага́жная цяле́жка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ро́звы ’прыстасаванне, у якім носяць сена’ (пух., чэрв., ДАБМ, камент., 826), рэ́зьвы, рэ́зьвівы, рэзьвілі, ро́зьвіны, рэзьвіны, рэ́зьзіны ’тс’ (там жа) — балтызмы, параўн. rẽzgynės, rezgĩs ’пляцёнка, кошык’, ’сетка’ (Карскі, РФВ, 49, 20; Фасмер, 3, 461).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэге́ля, рагеля ’від кломлі (рыбалоўная прылада)’ (ТС). Укр. раге́ля ’рэдкая сетка для лоўлі ракаў’. Магчымая сувязь з літ. назвай палазоў для перацягвання бараны ragelės. Параўн. семантыку назваў рыбалоўных прылад полаз (гл. полаз 2), сані.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сак 1 ’жаночая вопратка тыпу кароткага прасторнага паліто’ (ТСБМ, Касп., Бяльк., Хрэст. дыял.), ’верхняя жаночая вопратка на ваце’ (ТС), ’верхняя жаночая вопратка кароткага памеру’ (Янк.), ’жаночае адзенне’ (Сл. ПЗБ), ’жаночае паліто’ (Бяльк.). З польск. старога sak ’жаночая прасторная вопратка’, якое, відавочна, як і рус. сак ’прасторны, падобны на мяшок плашч’ запазычаны з франц. sac ’плашч’, першапачаткова ’мех’. Аб рускім слове гл. Фасмер, 3, 546. Гл. наступнае і сачык. Ст.-бел. саакъ, сакъ у значэнні ’мяшок; жаночая вопратка; рыбалоўная сетка; мера мёду’ (XVI ст.) з ст.-польск. sak (Булыка, Лекс. запазыч., 104).

Сак 2 ’рыбалоўная снасць у выглядзе сеткі, нацягнутай на абруч’ (ТСБМ, Шат., Касп., Сл. ПЗБ), ’рыбалоўная перастаўная пастка, звычайна пазавая’ (Крыв.), сачо́к ’рыбалоўная сетачка, якая прывязана да жэрдкі’ (Нас.). Гл. таксама ЛА, 1, Карта № 333. Агульнаславянскае. Укр. сак ’ручная сетка’, рус. сак ’від рыбалоўнай сеткі’, ’торба для корму ў кавалерыі’, польск., чэш., славац. sak ’кашэль, мех’, в.-луж. sak ’сетка’, серб.-харв. са̏к ’мех для сена’, славен. sàk ’рыбалоўная сетка’, балг., макед. сак ’тс’. Большасць даследчыкаў (Мюлер, BB 1, 279; Міклашыч, 287; Сной₁, 551; падрабязна гл. Фасмер, 3, 546) лічаць запазычаннем з грэч. ςακκος ад ст.-яўр. (фінікійскага) saq ’мех, шарсцяная тканіна, адзежа’ праз нар.-лац. saccus ’мех’ або італ. sacco ’кашальковая сетка’. Са́ква ’торба з кормам у конніцы’ сведчыць аб існаванні формы *saky, ‑ъve, якая наблізілася да слав. асноў на ‑ŭ. Менш верагодным лічыцца запазычанне праз гоц. sakkus ’мех’ (Уленбек, AfslPh, 15, 491) або з лац. sagena праз ням. Sack (Махэк₂, 536). Гл. таксама Шустэр–Шэўц, 2, 1264–1265; БЕР, 6, 423–424.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рыбало́ўны Físch-, Físcher-; Ángel-; Físchfang-;

рыбало́ўны флот Físchfangflotte f -, -n, Fischeréiflotte f -;

рыбало́ўная се́тка Físchfangnetz n -es, -e, Físchnetz n;

рыбало́ўныя прыла́ды Ángelgeräte pl;

рыбало́ўны гачо́к Ángelhaken m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

◎ Но́рат ’від рыбалоўнай сеткі’ (Касп.; в.-дзв., паст., Сл. ПЗБ; мядз., Сл. ЦРБ, полац., Шн. 2), ’плеценая з нітак сетка для сена, пяхцер’ (Касп.; в.-дзв., Сл. ПЗБ), ст.-бел. норотъ ’верша’, рус. норот ’верша’. Гл. нерат.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

lattice

[ˈlætəs]

1.

n.

1) се́тка f., кра́ты, кра́ткі pl., пераплёт -у m.

2) Chem. крышталі́чная рашо́тка

2.

v.t.

паста́віць се́тку, закры́ць се́ткай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Каро́бачка 1 ’ахоўная сетка ад пчол на твар і галаву’ (З нар. сл.), да каробка (гл.), падобнасць рэалій у тым, што яны плеценыя. Гл. каробачка 2.

Каро́бачка 2 ’від жаночай прычоскі: сплеценыя косы і ўкладзеныя на патыліцы’ (Сцяшк.). Гл. каробачка 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рапту́х ’вераўчаны мяшок для сена (каню ў дарогу)’ (Арх. Федар., Варл., Жд. 3, Сцяшк. Сл., Сл. ПЗБ), рыптю́х ’тс’ (драг., Нар. лекс.), рэпцю́х ’аброчная торба’ (івац., Жыв. сл.), рапцю́х ’сетка з вяровак для сена каню’ (докш., Янк. Мат.). Гл. рэ́птух.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)