стажа́р’е, ‑я, н.

Аснова стога; подсцілка, на якую ставяць стог сена, каб зберагчы яго ад сырасці. Сена было знесена і акуратна складзена вакол стажар’я, якое было насцелена каля ацярэбленай бярозы. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́згіны, ‑гін; адз. няма.

Прыстасаванне насіць сена, салому, зробленае з вяровачнай сеткі, нацягнутай на сагнутыя пруткі, дужкі. Алесь зачыніў адрыну, ускінуў на плечы рэзгіны з сенам і паволі пайшоў да кепскага хлява. Чарнышэвіч. Шурка пачаў хадзіць па сена не з рэзгінамі, а з дзяругай. Брыль. Пад павеццю конь скуб з рэзгін сена. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГРУ́БЫЯ КАРМЫ́,

сухія раслінныя кармы (сена, салома, мякіна, сянаж, травяная мука, галінкавы корм) з адносна малой колькасцю пажыўных рэчываў. Маюць вады менш за 40%, сырой клятчаткі больш за 19%. Пажыўнасць 1 кг грубых кармоў — 0,1—0,65 карм. адзінкі. Скормліваюць жвачнай с.-г. жывёле, часам трусам. Грубыя кармы — неабходны кампанент зімовых рацыёнаў траваедных жывёл, спрыяюць нармальнаму страваванню і засваенню пажыўных рэчываў, адрозніваюцца хім. саставам і пажыўнасцю. Найб. значэнне мае сена, у якім ёсць амаль усе неабходныя для жывёлы пажыўныя рэчывы.

т. 5, с. 452

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ві́лы, віл і -аў.

Сельскагаспадарчая прылада ў выглядзе некалькіх доўгіх зубоў на доўгім дзяржанні.

Падхопліваць на в. сена.

◊

Віламі па вадзе пісана — пра што-н. мала магчымае.

|| прым. ві́лавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спады́спаду, прысл.

1. Знізу, з ніжняга боку; з-пад чаго-н.

С. сена мокрае.

Выцягнуць кнігу с.

2. перан. 3 самых глыбінь чаго-н.

С, з самай душы, кралася трывожная думка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазамака́ць, 1 і 2 ас. адз. і мн. не ўжыв., -а́е, -а́юць; зак.

1. Стаць мокрым, замокнуць — пра ўсё, многае.

Сена пазамакала.

2. Набрыняўшы, перастаць цячы — пра ўсё, многае.

Бочкі пазамакалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

копасклада́льнік, ‑а, м.

Машына, прыстасаванне для складання сена, саломы ў копы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павытраса́цца, ‑аецца; зак.

Вытрасціся — пра ўсё, многае. Сена павытрасалася з воза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сенафура́ж, ‑у, м.

Сена, якое нарыхтавана па корм жывёле. Нарыхтаваць сенафураж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцюкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Звязаць у цюкі. Сцюкаваць сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)