недасушы́ць, ‑сушу, ‑сушыш, ‑сушыць; зак., што.

Недастаткова, не зусім высушыць. Недасушыць сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагнаі́ць, ‑гнаю, ‑гноіш, ‑гноіць; зак., што.

Згнаіць усё, многае. Пагнаіць усё сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сенанарыхто́ўкі, ‑товак; адз. сенанарыхтоўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Планавая нарыхтоўка сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капе́шка ж разм (kléine) Hócke f -, -n (збажыны); (kléine) Míete f -, -n (сена, саломы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

тарпа́ ж с.-г. Schóber m -s, -; Héuschober m (сена); Stróhfeimen m -s, - (саломы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

odgartywać

незак. (пра сена, салому) адграбаць; (пра зерне) адгортваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вало́к, ‑лка, м.

1. Доўгая града згрэбенага сена, збажыны і пад. Працавалі дружна: жанчыны зграбалі сена ў валкі, мужчыны складалі ў копы і падносілі іх на насілках да адонкаў. Сабаленка.

2. Цыліндрычны вал невялікіх памераў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замо́кнуць, -ну, -неш, -не; замо́к, -кла; -ні; зак.

1. Стаць мокрым, намокнуць.

Сена замокла.

Запалкі замоклі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Набрыняўшы ад вільгаці, перастаць цячы.

Бочка замокла.

|| незак. замака́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

◎ Насенава́ць ’убраць; упарадкаваць сена’ (валож., Жыв. сл.), насенаваць ’нарыхтаваць сена’ (іўеў., Сцяшк. Сл.). Да сена, сенаваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

застагава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак., што.

Скласці ў стагі. Застагаваць сена. Застагаваць салому.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)