загато́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

1. гл. загатаваць¹.

2. мн. -і, -то́вак. Паўпрадукт у розных галінах вытворчасці, які патрабуе далейшай апрацоўкі.

|| прым. загато́вачны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

малато́чак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

1. гл. малаток.

2. Назва розных ударных прыстасаванняў у некаторых механізмах і інструментах.

М. у раялі.

3. Адна са слыхавых костачак сярэдняга вуха.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ірва́ны і (пасля галосных) рва́ны, -ая, -ае.

1. Падраны на кавалкі.

Ірваныя паперы.

2. Парваны ў розных месцах; падраны, дзіравы.

Ірванае адзенне.

3. перан. 3 няроўнымі краямі.

Ірваная рана.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раз...² (рас...), прыстаўка прыметнікаў (разм.).

Абазначае:

1) вышэйшую ступень якой-н. якасці, напр.: развясёлы, разудалы, распракляты;

2) наяўнасць чаго-н., што распасціраецца ў розных кірунках, напр.: развілісты, разгалісты, раскідзісты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

composite

[kəmˈpɑ:zət]

1.

adj.

1) скла́дзены з ро́зных ча́стак; склада́ны

2) Bot. склада́нацьве́тны

2.

n.

су́месь f.

•

- composite number

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

delta [ˈdeltə] n. дэ́льта (у розных знач.);

the Nile Delta дэ́льта Ні́ла

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

loop​1 [lu:p] n.

1. пятля́ (у розных знач.)

2. med. «спіра́ль»

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

perturbation [ˌpɜ:təˈbeɪʃn] n. fml

1. хвалява́нне, збянтэ́жанасць

2. пературба́цыя (у розных знач.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rehabilitate [ˌri:əˈbɪlɪteɪt] v.

1. рэабілітава́ць (у розных знач.)

2. аднаўля́ць; рамантава́ць; рэканструява́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кало́н, ‑а, м.

1. У Старажытным Рыме — арандатар невялікага ўчастка зямлі ў буйнага землеўладальніка.

2. У розных раманскіх краінах і Лацінскай Амерыцы — прадстаўнік розных катэгорый сялянства: батрак, здольшчык, паўпрыгонны арандатар і інш.

[Лац. colonus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)