дэпане́нт

(лац. deponens, -ntis = які адкладвае)

1) тое, што і дэпазітар 1;

2) асоба, якой належыць грашовая сума, не атрыманая ёю ва ўстаноўлены тэрмін;

3) рахунак, на які пералічваюцца грошы, не атрыманыя кім-н. своечасова (напр. грошы на дэпаненце).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

кру́глый в разн. знач. кру́глы;

◊

кру́глый год кру́глы (цэ́лы, уве́сь) год;

кру́глый отли́чник кру́глы выда́тнік;

кру́глый сирота́ кру́глы сірата́;

кру́глый дура́к кру́глы ду́рань;

кру́глая су́мма кру́глая су́ма;

кру́глый счёт кру́глы раху́нак;

кру́глые ци́фры кру́глыя лі́чбы;

за кру́глым столо́м за кру́глым стало́м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

факту́ра

(лац. factura = апрацоўка, будова)

1) характар апрацоўкі, які вызначае знешні выгляд тканіны, скуры і іншых матэрыялаў (напр. ф. мармуру, ф. шкла);

2) своеасаблівасць мастацкай тэхнікі ў творах мастацтва (напр. ф. верша, ф. жывапісу);

3) кам. рахунак з вопісам адпраўленага тавару.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Kréide

f -, -n мел, крэ́йда

◊ bei j-m in der ~ stéhen* [stécken] — завінава́ціцца [залажы́цца] каму́-н.

mit dóppelter ~ (án)schréiben* — аблі́чваць, склада́ць рабаўні́цкі раху́нак; ве́сці двайну́ю бухгалтэ́рыю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адне́сці, -нясу́, -нясе́ш, -нясе́; -нясём, -несяце́, -нясу́ць; -нёс, -не́сла; -нясі́; -не́сены; зак.

1. каго-што. Тое, што і занесці (у 1 знач.); несучы, даставіць куды-н. або каму-н.; адцаць, вярнуць.

А. кнігі ў бібліятэку.

Бацька ўзяў дзіця на рукі і аднёс у хату.

2. каго-што. Перамясціць, перасунуць; аддаліць што-н. ад чаго-н.

Лодку аднесла (безас.) далёка ў мора.

А. плот ад вуліцы.

3. што. Ацкласці, перанесці на далей.

А. сустрэчу на верасень.

4. перан., каго-што. Уключыць, залічыць у склад якіх-н. прадметаў або з’яў, на чый-н. рахунак, звязаць з пэўным перыядам, класіфікаваць.

А. рукапіс да 16 стагоддзя.

|| незак. адно́сіць, -но́шу, -но́сіш, -но́сіць.

|| наз. аднясе́нне, -я, н. (да 3 і 4 знач.), адно́с, -у, м. (да 1—3 знач.) і адно́ска, -і, ДМ -но́сцы, ж. (да 1 і 2 знач.; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

account

[əˈkaʊnt]

1.

n.

1) раска́з -у m., апіса́ньне n.; падрабя́зная справазда́ча; тлумачэ́ньне n.

Please give me an account of everything — Калі́ ла́ска, раскажэ́це мне пра ўсё

satisfactory account — задавальня́ючае, дастатко́вае тлумачэ́ньне

2) раху́нак -ку m. (у банку)

current account — бягу́чы раху́нак

joint account — супо́льны раху́нак

3) лік -ку, падлі́к -у, раху́нак -ку m., разраху́нак -ку m.

to keep a written account of one’s spending — запі́сваць свае́ выда́ткі

4) ва́жнасьць, ва́ртасьць; кары́сьць f.

of no account — бяз зна́чаньня (ва́ртасьці)

to be of little account — мець малу́ю ва́ртасьць

To turn one’s time to good account — До́бра вы́карыстаць свой час

2.

v.i.

1) (for) тлума́чыць

This accounts for his behavior — Гэ́тым тлума́чацца яго́ныя паво́дзіны

2) здава́ць справазда́чу

You will have to account to the auditor — Табе́ трэ́ба бу́дзе даць справазда́чу аўды́тару

•

- bring to account

- by all accounts

- call to account

- give a good account of oneself

- keep account of

- of no account

- of some account

- on account of

- on my account

- on no account

- on one’s own account

- take account of

- take into account

- turn to account

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

opiewać

opiewa|ć

незак. кніжн.

1. апяваць; славіць;

~ć przeszłość narodu — апяваць мінулае народа;

2. складаць; мець;

rachunek opiewać na sto złotych — рахунак складае сто злотых

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

remit

[rɪˈmɪt]

v.t. -tt -

1) вызваля́ць ад сплаты до́ўгу або́ ад пакара́ньня

2) аслабля́ць, зьмянша́ць (намага́ньні)

3) пасыла́ць гро́шы

Enclosed is our bill. Please remit — Далуча́ем наш раху́нак, калі́ ла́ска заплаце́це

4) перадава́ць на разгля́д; адсыла́ць (спра́ву) наза́д у ніжэ́йшы суд

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Réchnung

f -, -en

1) раху́нак, разлі́к;

láufende ~ бухг. бягу́чы раху́нак;

j-m etw. in ~ bríngen* [stéllen] запіса́ць што-н. на чый-н. раху́нак;

auf éigene ~ за свой кошт;

auf ~ líefern паста́віць у крэды́т

2) вылічэ́нне, рашэ́нне, арыфметы́чная зада́ча;

die ~ geht nicht auf зада́ча не атры́мліваецца

3) разлі́к, падлі́к, улі́к;

nach méiner ~ па маі́х падлі́ках;

etw. áußer ~ lássen* не прыма́ць што-н. у разлі́к;

éiner Sáche ~ trágen* улі́чваць яку́ю-н. акалі́чнасць

◊ éinen Strich durch die ~ máchen касава́ць (чые-н.) пла́ны;

es geht álles auf éine ~ ці грэх, ці два; адзі́н грэх; хоць раз у лоб, хоць два

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

теку́щий

1. прич. які́ (што) цячэ́; які́ (што) плыве́; см. течь​I 1;

2. прил. бягу́чы;

теку́щие дела́ бягу́чыя спра́вы;

теку́щий счёт бухг. бягу́чы раху́нак;

3. прил. (теперешний, настоящий) цяпе́рашні; (этот) гэ́ты; (современный) суча́сны;

в теку́щем году́ у гэ́тым го́дзе;

теку́щий моме́нт цяпе́рашні (суча́сны) мо́мант.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)