query​2 [ˈkwɪəri] v.

1. выка́зваць сумне́нне;

query a statement выка́зваць сумне́нне нако́нт зая́вы

2. fml задава́ць пыта́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

readdress [ˌri:əˈdres] v.

1. пераадрасо́ўваць (карэспандэнцыю, інфармацыю)

2. зноў звярну́цца (да каго-н.); паўто́рна зада́ць пыта́нне ( каму-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vernéinen

vt адмаўля́ць

éine Fráge ~ — адмо́ўна адказа́ць на пыта́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

grúndlegend

a асно́ўны, прынцыпо́вы

die ~e Fráge — карэ́ннае [грунто́ўнае] пыта́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Іро́нія. Крыніца запазычання: грэч. εἰρωνεία ’пытанне’, потым ’пытанне, якое ставіць у тупік’, ’тонкая насмешка’, адкуль лац. ironia. У бел. мову слова трапіла праз рус. (Крукоўскі, Уплыў, 77). У рус. з 10‑х гадоў XVIII ст. (Біржакова, Очерки, 365) з польск., улічваючы націск (Фасмер (2, 139) не выключае магчымасці французскага ці нямецкага пасрэдніцтва, Шанскі (2, I, 114–115) называе французскую крыніцу).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тракта́т, ‑а, М ‑таце, м.

1. Навуковая праца, у якой разглядаецца якое‑н. асобнае пытанне ці праблема. Філасофскі трактат. Палітыка-эканамічны трактат.

2. Спец. Міжнародны дагавор, пагадненне. Мірны трактат.

[Ад лац. tractatus — абмеркаванне, разгляд.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абгавары́ць сов.

1. обсуди́ть;

а. пыта́нне на схо́дзе — обсуди́ть вопро́с на собра́нии;

2. оговори́ть, оклевета́ть, очерни́ть, оха́ять

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

урэгулява́ны gerégelt;

урэгулява́нае пыта́нне die beréinigte Fráge;

урэгулява́ная спра́ва die erlédigte Sáche

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

утрэ́сці, -расу́, -расе́ш, -расе́; -расём, -расяце́, -расу́ць; -ро́с, -рэ́сла; -расі́; -рэ́сены; зак., што.

1. Трасучы, паменшыць аб’ём чаго-н. (сыпкага).

У. муку ў мяшку.

2. перан. Уладзіць, узгадніць што-н. (разм.).

У. пытанне.

|| незак. утраса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і утрэ́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. утраса́нне, -я, н. і утрэ́сванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дыскусі́йны Diskussións-; diskutábel, diskutíerbar, viel diskutíert (спрэчны);

дыскусі́йнае пыта́нне Stréitfrage f -, -n; umstríttene Fráge;

гэ́тае пыта́нне дыскусі́йнае die Fráge steht zur Diskussión;

у дыскусі́йным пара́дку auf dem Diskussiónsweg(e)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)