opposite​1 [ˈɒpəzɪt] adj.

1. проціле́глы, адваро́тны;

in the opposite direction у проціле́глым напра́мку

2. які́ знаходзіцца насу́п раць;

Clouds of smoke belched out of the windows of the house directly opposite. Клубы дыму вырываліся з акон дома, што якраз насупраць.

♦

your opposite number асо́ба, яка́я займа́е таку́ю ж паса́ду ў і́ншай устано́ве;

the opposite sex проціле́глы пол

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

міжго́р'е Месца паміж гарамі (Слаўг.). Тое ж міжы́гар'е (Пол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

тхло Палонка, прасечаная ў лёдзе, куды выходзіць рыба (Пол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

полово́й​I прил. (к пол​I) падло́гавы; чаще переводится оборотами для падло́гі, на падло́гу;

половы́е до́ски до́шкі падло́гі; (как строительный материал) до́шкі на падло́гу (для падло́гі);

полова́я щётка шчо́тка для падло́гі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

окра́сить сов.

1. афарбава́ць, пафарбава́ць; (только в знач. — покрыть слоем краски) памалява́ць;

окра́сить пол памалява́ць (пафарбава́ць) падло́гу;

окра́сить пла́тье пафарбава́ць суке́нку;

2. перен. (придать особый тон, выразительный оттенок) афарбава́ць, нада́ць афарбо́ўку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дало́ў нареч.

1. (в лозунгах) доло́й;

д. вайну́! — доло́й войну́!;

2. разг. на зе́млю, на́земь; на́ пол;

◊ з плеч д. — с плеч доло́й;

з рук д. — с рук доло́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запля́міць сов.

1. запятна́ть; (целиком) испятна́ть;

з. суке́нку — запятна́ть пла́тье;

з. падло́гу чарні́лам — испятна́ть пол черни́лами;

2. перен. (опозорить) запятна́ть, замара́ть;

з. сябе́ гане́бным учы́нкам — запятна́ть себя́ позо́рным посту́пком

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Напол ’вялікая кадушка, выдзеўбаная з дрэва’ (Бяльк.), напал, напол ’тс’ (Мат. Маг.), рус. напол ’тып кадушкі’. Паводле Фасмера (3, 43), першапачаткова ’перапілаваная папярок бочка, кадушка’, што з на + пол ’палавіна’, параўн. ст.-бел. патлы ’напалавіну’ (XVI ст.), са спалучэння на+він. скл. мн. л. назоўніка полъ ’палова’ (Карскі 2-3, 158), сучаснае каналы ’на дзве роўныя часткі, папалам’. Гл. напал.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Разда́гацца ’пачаць бегчы з тупатам’ (Юрч. СНЛ). Утварэнне ад гукапераймальнага выклічніка даг!, параўн. з іншай вакалізацыяй рус. ды́гать ’гнуцца’, ’хістацца’, укр. дигота́ти, диготі́ти ’дрыжаць’, пол. dygać ’кланяцца’, ’прысядаць’, якія звязваюць са ст.-в.-ням. tūhhan, с.-в.-ням. tûchen, с.-н.-ням. dûken, англ. duck ’хіліцца ўніз’, ’ныраць’ (Фасмер, 1, 557). Параўн. таксама тур. dağdağa ’шум, гам, крык’, dağdağali ’шумны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

piękny

piękn|y

прыгожы;

sztuki ~e — выяўленчыя мастацтвы;

literatura ~a — мастацкая літаратура; прыгожае пісьменства;

~ego dnia — аднаго дня; аднойчы; у адзін цудоўны дзень;

płeć ~a — прыгожы пол

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)