труве́р, ‑а, м.

Французскі сярэдневяковы прыдворны паэт-спявак, які іншы раз пісаў аповесці і куртуазныя раманы.

[Фр. toruvére ад trouver — знаходзіць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узвы́сіць, -ы́шу, -ы́сіш, -ы́сіць; -ы́шаны; зак., каго-што.

1. Узняць увысь, падняць вышэй навакольнага (паэт.).

2. перан. Надаць каму-, чаму-н. больш высокае становішча, значэнне.

У. каго-н. у чыіх-н. вачах.

◊

Узвысіць голас — тое, што і павысіць голас.

|| незак. узвыша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. узвышэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

штанда́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У некаторых арміях: палкавы сцяг у кавалерыйскіх часцях або сцяг як знак дзяржавы ці грамадскай арганізацыі.

2. У царскай Расіі і некаторых краінах: сцяг кіраўніка дзяржавы (манарха, прэзідэнта), які паднімаецца ў месцы яго знаходжання.

3. Сцяг (паэт.).

|| прым. штанда́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

невядо́мы

1. прил. неизве́стный, неве́домый, безве́стный;

н. во́страў — неизве́стный (неве́домый) о́стров;

н. паэ́т — неизве́стный (безве́стный) поэ́т;

2. в знач. сущ. неизве́стный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

miłować

незак. паэт. любіць;

miłować wolność — любіць свабоду

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ашу́г

(цюрк. ašik, ад ар. ’ašiq = закаханы)

народны паэт-спявак і музыкант у каўказскіх народаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вятры́ла, ‑а, н.

Уст. паэт. Тое, што і ветразь. У лазе зялёная рака Палошча белае вятрыла... Хадыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галу́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; незак., каго.

Нар.-паэт. Песціць, мілаваць, лашчыць. Сына ў калысцы галубіць матуля. Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бажаство́, ‑а, н.

Тое, што і бог. // Уст. паэт. Пра чалавека, які выклікае захапленне, з’яўляецца прадметам культу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́сні, ‑яя, ‑яе.

Паэт. Веснавы. На вясёлкавым кані Едзе першы весні гром Нашым полем за сялом. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)