аграматы́зм

(ад гр. agrammatos = неразборлівы)

парушэнне моўнай дзейнасці ў выніку паражэння пэўных зон кары галаўнога мозгу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

здра́да

(польск. zdrada)

пераход на бок ворага; парушэнне вернасці каму-н., (напр. з. радзіме, з. ідэалам).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

извраще́ние ср.

1. (действие) перакру́чванне, -ння ср.; скажэ́нне, -ння ср.; скрыўле́нне, -ння ср.; см. искази́ть, искажа́ть;

2. (искажение) скажэ́нне, -ння ср.; (искривление) скрыўле́нне, -ння ср.;

3. (противоестественное отклонение, ненормальность) ненарма́льнасць, -ці ж.; парушэ́нне, -ння ср.; см. извращённость;

извраще́ние и́стины скажэ́нне і́сціны;

вкусовы́е извраще́ния, извраще́ния вку́са скажэ́нне (ненарма́льнасць) сма́ку (сма́кавых адчува́нняў);

идеологи́ческие извраще́ния ідэалагі́чныя скажэ́нні;

извраще́ние обме́на физиол. парушэ́нне абме́ну;

полово́е извраще́ние палава́я ненарма́льнасць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

грэх, граху́ і грэ́ху, Т грахо́м і грэ́хам, мн. грахі́, -о́ў, м.

1. У веруючых: парушэнне правіл рэлігійнай маралі.

2. перан. Заганны ўчынак.

Грахі мінулых дзён.

3. у знач. вык. Грэшна, нядобра (разм.).

Г. так гаварыць.

◊

Далей ад граху (разм.) — пра нежаданне ўцягвацца ў непрыемную гісторыю.

З грахом папалам (разм.) — з вялікімі цяжкасцямі.

І смех і грэх (разм.) — і смешна, і сумна.

Няма чаго граху таіць (разм.) — трэба прызнацца.

Як на грэх (разм.) — як на зло, на няшчасце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

штраф, ‑у, м.

Грашовае спагнанне, якое накладваецца ў якасці пакарання ў адміністрацыйным ці судовым парадку. [Тхорык:] — Налажылі на мяне штраф, тады я пад’ехаў з канём і прывёз яшчэ тры плашкі. Усё роўна плаціць. Кулакоўскі. — Дзе я вазьму грошай на штраф. Ды за што штраф, калі я купляў білет. Адамчык. // Спагнанне, пакаранне за парушэнне правіл гульні, этыкету, амаральны ўчынак і пад.

[Ням. Strafe.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

blackout [ˈblækaʊt] n.

1. часо́вая адсу́тнасць электры́чнага святла́ (асабліва пры аварыі)

2. забаро́на на публіка́цыю паведамле́нняў;

a newspaper blackout нявы́хад газе́т

3. зацямне́нне, святломаскіро́ўка; парушэ́нне су́вязі

4. часо́вая стра́та прыто́мнасці, па́мяці або́ зро́ку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Verstóß

m -es, -stöße парушэ́нне (gegen A – чаго-н.); про́мах, дрэ́нны ўчы́нак

in ~ geráten* — згубі́цца, прапа́сці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

апра́ксія

(гр. apraksia = бяздзейнасць)

парушэнне здольнасці выконваць мэтанакіраваныя рухі ў выніку паражэння пэўных аддзелаў кары галаўнога мозга.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дыстрафі́я

(ад дыс- + -трафія)

парушэнне жыўлення тканак, органаў або арганізма ў цэлым, якое прыводзіць да паталагічных змен.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

złamanie

н.

1. пералом;

złamanie ręki — пералом рукі;

2. парушэнне;

na złamanie karku — на злом галавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)