continue

[kənˈtɪnju:]

1.

v.i.

1) цягну́цца

2) праця́гваць; прадаўжа́ць; узнаўля́ць пасьля́ перапы́нку

3) трыва́ць

4) застава́цца; прабыва́ць

2.

v.t.

1) праця́гваць, прадаўжа́ць

2) падаўжа́ць

3) падтры́мваць, захо́ўваць (трады́цыі)

4) затры́мваць, пакіда́ць (на стано́вішчы)

5) адклада́ць, перано́сіць на пазьне́йшы час, адтэрміно́ваць

to be continued — праця́г бу́дзе

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

vacate

[ˈveɪkeɪt]

v.t.

1) звальня́ць, апаражня́ць (пако́й, паме́шканьне)

They will vacate the house next month — Яны́ вы́беруцца з до́му ў насту́пным ме́сяцы

2) пакіда́ць незаня́тым (ме́сца, стано́вішча)

3) скасо́ўваць; анулява́ць

All former agreements were vacated by this contract — Усе́ папярэ́днія пагадне́ньні былі́ анулява́ныя гэ́тым кантра́ктам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Талачы́ць ’выконваць талакою працу (вывозіць гной, вазіць бярвенне і пад.)’, ’святкаваць заканчэнне працы’, ’таптаць, мясіць, есці на корані (пра пасевы, траву)’ (ТСБМ), ’таптаць пасевы, траву’ (Некр. і Байк., Шат., Растарг.), ’збіваць, таптаць, мяць, ламаць нагамі (пасевы хлеба, гародніну, сенакос)’ (Нас.), талачы́ць, тало́чыць ’удзельнічаць у супольнай працы’ (Сл. ПЗБ), талачы́цца ’важдацца’ (Жд. 2); сюды ж талачня́ ’цісканіна, таўкатня’ (Ласт.), тало́ча ’тс’ (Сцяшк. Сл.), талачэ́ча ’таўкатня, бязладдзе’ (Адм.). Параўн. укр. толо́чити ’мяць, таптаць (пасевы, расліны); цягнуць, валачы’, рус. толочи́ть ’вытоптваць траву, пасевы’, польск. tłoczyć ’ціснуць; прыгнятаць, гнясці; таптаць’, ’пакідаць адлогам (поле)’, славац. tlačiť ’набіваць, напіхваць’, чэш. tlačiti ’ціснуць, піхаць, прыгнятаць’, в.-луж. tłóčič ’ціснуць, гнясці’, н.-луж. tłocyś ’таптаць, ціснуць’, серб.-харв. тла̏чити ’ціснуць; таптаць; прыціскаць, гнясці’, славен. tlačiti ’тс’, ст.-слав. тлачити ’біць, таўчы, прыгнятаць’. Прасл. *tolčiti ’ціснуць, гнясці, прыціскаць’ — шматкратны дзеяслоў ад прасл. *telkti ’біць, таўчы, гнясці’ або ўтварэнне ад назоўніка *tolkъ (гл. толак), гл. Борысь, 634; паводак Шустара–Шэўца (1509), каўзатыў ад *telkti (гл. таўчы).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

skin​2 [skɪn] v.

1. здзіра́ць ску́ру; лупі́ць;

skin a rabbit здыма́ць шку́ру з труса́;

skin an apple здыма́ць з я́блыка шку́рку;

skin smb. alive жыўцо́м драць шку́ру; спуска́ць шку́ру (з каго-н.); не пакіда́ць жыво́га ме́сца (на кім-н.);

I skinned my knee. Я абадраў калена.

2. зарубцо́ўвацца, заго́йвацца; пакрыва́цца то́нкаю пле́ўкаю;

The wound began to skin over. Рана пачала зарубцоўвацца.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

desolate

[ˈdesələt]

1.

adj.

1) запу́шчаны, занядба́ны, закі́нуты; спусто́шаны

desolate land — спусто́шаная зямля́

2) пакі́нуты, пусты́; нежылы́ (пра дом)

3) само́тны, адзіно́кі, усі́мі пакі́нуты

4) няшча́сны, ва́рты жа́лю

5) змро́чны; цяжкі́, бязра́дасны (жыцьцё)

2.

v.i.

1) спусташа́ць; разбура́ць

2) абязьлю́джваць

3) засмуча́ць, пакіда́ць у адзіно́це, рабі́ць няшча́сным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

desert

I [ˈdezərt]

1.

n.

пусты́ня, пустэ́льня f., незасе́лены абша́р

2.

adj.

1) сухі́, пусты́нны, пустэ́льны; неўрадлі́вы

2) незасе́лены, бязьлю́дны

a desert island — бязьлю́дны абто́к

II [dɪˈzɜ:rt]

v.

1) пакіда́ць

2) дэзэртава́ць (з во́йска)

III [dɪˈzɜ:rt]

n., usually deserts

заслу́га f., заслу́жанае n.

He got his deserts — Ён атрыма́ў па заслу́гах

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

margin

[ˈmɑ:rdʒɪn]

1.

n.

1) палі́ pl. only (сшытка́, кні́гі і гд)

2) край -ю m.; бе́раг -у m.; мяжа́ f.

the margin of a forest — узьле́сак -ку m., узьле́сьсе n.

3) запа́с -у m.; рэзэ́рва f.

2.

v.t.

1) абво́дзіць

2) рабі́ць заце́мкі на паля́х

3) пакіда́ць запа́с (гро́шай)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

remember

[rɪˈmembər]

v.

1) па́мятаць

2) прыпаміна́ць

3) мець па́мяць

Dogs remember — Саба́кі ма́юць па́мяць

4) перадава́ць прывіта́ньні

Remember me to your father — Перада́йце прывіта́ньні ад мяне́ ва́шаму ба́цьку

5) пакіда́ць што-н. у спа́дчыну

Grandfather remembered us all in his will — Дзяду́ля ўспо́мніў усі́х нас у сваім тэстамэ́нце

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

retire

[rɪˈtaɪr]

v.

1) пакіда́ць слу́жбу, заня́так; ісьці́ або́ пасыла́ць на пэ́нсію

2) адасабля́цца

to retire into oneself — замкну́цца ў сабе́

She retired to a convent — Яна́ пайшла́ ў манасты́р

3) здыма́ць з абаро́ту (пашко́джаныя банкно́ты)

4) адступа́ць (пра во́йска)

5) кла́сьціся спаць

We retire early — Мы ра́на кладзе́мся спаць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ábwenden

*

1.

vt

1) адваро́чваць

2) прадухіля́ць, адво́дзіць

3) перава́бліваць, адбіва́ць

j-n von séiner Árbeit ~ — адця́гваць каго́-н. ад рабо́ты

2.

(sich) адваро́чвацца, пакіда́ць

sich von j-m ~ — адвярну́цца ад каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)