цудадзе́йны, -ая, -ае.

1. Незвычайнай сілы ўздзеяння, які творыць цуды.

Цудадзейная малітва.

2. Па ступені ўздзеяння ці праяўлення падобны на цуд; незвычайны, чароўны.

Цудадзейныя лекі.

Цудадзейная музыка.

|| наз. цудадзе́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маятнікападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны на маятнік, на яго рух.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міндалепадо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны па форме на міндальны арэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паліпападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Падобны да паліпа. Паліпападобная пухліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пілападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Вострымі выступамі, зубцамі падобны да пілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

косцепадо́бны, ‑ая, ‑ае.

Выглядам і саставам падобны на косць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мазепадо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны на мазь. Мазепадобны стан вадкасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маскападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны на маску (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

верацёнападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны па сваёй форме на верацяно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вугрападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны з выгляду на вугра ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)