Кіруючы орган прадпрыемства, установы на чале з дырэктарам. Дырэкцыя завода. Дырэкцыя тэатра.// Памяшканне, дзе знаходзіцца кіраўніцтва прадпрыемства, установы.
[Ад лац. directio — кірунак.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
urinary
[ˈjʊrəneri]1.
adj.
мачавы́(о́рган, хваро́ба)
2.
n., pl. -naries
мужчы́нская прыбіра́льня
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Regíerungsblatt
n -(e)s, -blätter ура́давы о́рган, ура́давая газе́та
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
сасу́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
Трубчасты орган (у целе чалавека, жывёлы, у раслінных арганізмах), па якім цячэ вадкае рэчыва, кроў або лімфа.
Крывяносныя сасуды.
Сасуды раслін.
|| памянш.сасу́дзік, -а, мн. -і, -аў, м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Верхняя палата (заканад. орган у бурж. краінах) 4/178
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Ніжняя палата (заканадаўчы орган у бурж. краінах) 4/178
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
дара́дчы, ‑ая, ‑ае.
Звязаны з правам толькі выказваць сваё меркаванне аб справе, але не выносіць рашэння аб ёй. Дарадчы голас. Дарадчы орган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
до́нар, ‑а, м.
Чалавек, які дае сваю кроў для пералівання хворым. // Чалавек, у якога бярэцца які‑н. орган для перасадкі (трансплантацыі) другому.
[Ад фр. donneur.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
штаб, ‑а; мн. штабы, ‑оў; м.
1.Орган кіравання войскам у часцях, злучэннях усіх відаў узброеных сіл, а таксама асобы, якія ўваходзяць у склад гэтага органа. Здаралася, што на адным дні штаб атрада мяняў некалькі месц.Кулакоўскі.Старыцу Паходня ўяўляў — ён разы два — тры быў у ёй, палі тут адзін час стаяў штаб партызанскай брыгады.Хадкевіч.// Памяшканне, збудаванне, у якім размяшчаецца такі орган. Новы камісар палка Яфім Фамін жыў тым летам у крэпасці. Начаваў у штабе.Кухараў.
2.перан. Кіруючы орган чаго‑н. Неўзабаве гэтая невялічкая хатка на ўскраіне вёскі зрабілася штабам буйнейшай будоўлі на Беларусі.Грахоўскі.На гэтым жа сходзе было абрана і праўленне калгаса і месца, дзе павінен быць калгасны штаб.Колас.
•••
Генеральны штаб — цэнтральны орган кіравання ўзброенымі сіламі.
[Ням. Stab.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пальпава́ць, -пу́ю, -пу́еш, -пу́е; -пу́й; -пава́ны; зак. і незак., што (спец.).
Пры медыцынскім аглядзе даследаваць які-н.орган ці частку цела, абмацваючы рукамі.
П. селязёнку.
|| наз.пальпава́нне, -я, н.іпальпа́цыя, -і, ж.
|| прым.пальпацы́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)