заладзіць2, ; зак. (разм.).

  1. Паўтараючыся, гаварыць адно і тое ж.

    • Заладзіў і вярзе адно і тое ж.
  2. Пачацца і ісці ўвесь час.

    • Заладзіў дождж і ўпынку яму няма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

маўляў, часц. (разм.).

Паказвае, што асоба, якая гаворыць, перадае чужыя словы.

  • Сказаў, што заняты, прыходзь, м., заўтра.
  • Дзед ганарыўся галубамі: м. ні ў каго няма такіх разумных птахаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

afford [əˈfɔ:d] v. магчы́, мець магчы́масць/мажлі́васць; дазво́ліць сабе́ (набыць);

I can’t afford it. Гэта мне не па кішэні;

I can’t afford the time. Мне некалі; У мяне няма часу; Няма калі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абтапта́цца, -тапчу́ся, -то́пчашся, -то́пчацца; -тапчы́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Стаць абтаптаным, утаптацца. Снег абтаптаўся.

2. Знасіць, стаптаць абутак. Зусім абтаптаўся, няма чаго на ногі насунуць.

|| незак. абто́птвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

выключэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. выключыць.

2. Адступленне ад агульнага правіла, рэдкі выпадак. Няма правіла без выключэння.

За выключэннем, прыназ. з Р — акрамя, апрача каго-, чаго-н. Сабраліся ўсе, за выключэннем хворых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

выключэнне, , н.

  1. гл. выключыць.

  2. Адступленне ад агульнага правіла, рэдкі выпадак.

    • Няма правіла без выключэння.
    • За выключэннем.
  3. прыназ. з Р. — акрамя, апрача каго-, чаго-н.

    • Сабраліся ўсе, за выключэннем хворых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

неяк і нейк, прысл.

  1. Нейкім чынам, спосабам.

    • Трэба н. дабрацца дамоў.
  2. Аднойчы.

    • Н. вясной пайшлі рыбу лавіць.
  3. безас. у знач. вык., . Нельга, няма як (разм.).

    • Дзіця н. кінуць адно.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

валту́зіцца, ; незак. (разм.).

  1. Рабіць бязладныя, хаатычныя рухі, дурэючы або стараючыся вызваліцца з якога-н. становішча.

    • Дзеці валтузяцца.
  2. Доўга займацца якой-н. справай, важдацца.

    • Няма часу цяпер з гэтым в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

хапіцца, ; зак.

  1. гл. хапацца.

  2. Успомніўшы, пачаўшы шукаць, раптоўна выявіць адсутнасць каго-, чаго-н.

    • Хапіўся ключоў, а іх няма.
  3. Агледзеўшыся, спахапіцца, раптоўна заўважыць што-н.

    • Хапіўся, што хату не замкнуў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

кво́рум м Qurum n -s;

няма́ кво́руму die Versmmlung ist nicht beschlssfähig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)