Народны грузінскі смычковы музычны інструмент, які складаецца з драўлянага корпуса і доўгай тонкай шыйкі з 14–15 ладамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паэ́т, -а, М -э́це, мн. -ы, -аў, м.
1. Аўтар вершаваных, паэтычных твораў.
Янка Купала — народны беларускі п.
2.перан. Чалавек, надзелены паэтычнымі адносінамі да свету, жыцця.
П. у душы.
П. у сваёй справе.
|| ж.паэтэ́са, -ы, мн. -ы, -тэ́с.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
партызан, народны мсцівец, лясны салдат
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
по́галас, ‑у, м.
Разм. Тое, што і пагалоска. Народны погалас хутчэй за вецер разносіць навіны ў самыя далёкія аулы і паселішчы.Васілёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камісарыя́тм Kommissariát n -(e)s, -e;
наро́дны камісарыя́тгіст Vólkskommissariat n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
га́лінг
(нарв. halling)
нарвежскі народны мужчынскі танец.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
басэ́тля, ‑і, ж.
Разм. Беларускі народны смычковы музычны інструмент нізкага рэгістру, кантрабас. Зварыла вясна прываротнае зелле. Без бубна было, без басэтлі вяселле.Зарыцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ляво́ніха, ‑і, ДМ ‑нісе, ж.
Беларускі парны народны танец, а таксама музыка да гэтага танца. У лявонісе імклівай Пары стройныя ідуць.Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Крыжачо́к ’беларускі народны танец’. Адносіцца да групы танцаў, у якіх пераймаюцца рухі птушак. Параўн. крыжанка (гл.). Ад крыжан (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
мюзе́т
(фр. musette)
1) старадаўні французскі народны музычны інструмент тыпу валынкі;
2) вясёлы народны танец, што выконваецца пад акампанемент гэтага інструмента.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)