Пераме́жка ’невялікая змена (напр., надвор’я)’, ’прамежак’ (Нас.), рус.цвяр., пск., каcтр. переме́жки, перемёжка ’часовае спыненне, невялікі перапынак у працы’. Да праме́жак (гл.), які паводле будовы адпавядае літ.prótarpis ’прамежак’. Мена пра- > пера- рэгіянальная “крывіцкая” асаблівасць, параўн. яшчэ рус.маск.перемежу́ток = промежу́ток ’тс’, перемеж́ье ’прамежак часу’. Утворана з пера- і мяжа (гл.) — першапачаткова ’прастора паміж межамі чаго-небудзь’, ’заканчэнне аднаго перыяду і пачатак іншага’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ВЫНО́СЛІВАСЦЬ матэрыялаў, здольнасць матэрыялаў супраціўляцца ўздзеянню паўторных (цыклічных), знакапераменных нагрузак, у выніку якіх развіваецца стомленасць матэрыялаў. Характарызуецца мяжой вынослівасці — колькасцю цыклаў нагрузак да ўзнікнення макрашчылін або поўнага разбурэння матэрыялу. Мяжа вынослівасці можа быць меншая за мяжу трываласці або мяжу цякучасці. Вынослівасць залежыць ад уласцівасцей матэрыялу, віду нагрузкі, стану паверхні, памераў дэталі або канструкцыі і інш. Улічваецца пры канструяванні машын і праектаванні збудаванняў.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
barrier1[ˈbæriə]n.
1. бар’е́р; агаро́джа; заста́ва;
Show your ticket at the barrier of the railway station. Пакажыце білет каля кантрольнага бар’ера чыгуначнай станцыі.
2. перашко́да (перан.);
the language barrier мо́ўны бар’е́р
3.мяжа́, рубе́ж, лі́нія падзе́лу;
race barriers ра́савыя бар’е́ры
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
human2[ˈhju:mən]adj. чалаве́чы;
the human race род людскі́;
a human voice чалаве́чы го́лас;
human nature чалаве́чая прыро́да/нату́ра;
a human ceilingмяжа́ чалаве́чых магчы́масцей;
a human factor чалаве́чы фа́ктар
2. уласці́вы чалаве́ку;
It’s human to err. Чалавеку ўласціва памыляцца.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ба́чнасцьж
1. (бачыцьудалечыню) Sicht f -, Síchtweite f -;
мяжа́ ба́чнасці Síchtweite f;
2. (знешняепадабенства) Schein m -(e)s, Ánschein m;
рабі́ць ба́чнасць den Ánschein erwécken;
гэ́та то́лькі ба́чнасць das ist doch nur Máche!, das sieht doch nur so aus!
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ceiling
[ˈsi:lɪŋ]
n.
1)
а) столь f.
б) перакрыва́ньне, тынкава́ньне сто́лі
2) Aeron. столь f.
absolute ceiling — грані́чная вышыня́
3) ма́ксымум -у m., мяжа́f. (цэ́наў, заро́бкаў)
•
- hit the ceiling
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Кана́ ’памінальная сыта (хлеб у салодкай вадзе)’ (Вешт., ТС), ’куцця на дзяды’ (калінк., Мат. Гом.), каны ’капцы, смерць’ (капыл., Жыв. сл.), каны адступны ’апошнія вянкі зруба над бэлькамі’ (віц., КЛАБНГ, п. 17). Беларускае. Утворана пры дапамозе суф. ‑а ад прасл.копъ ’канец, мяжа’, якое з прасл.tęti (SP, 2, 195–196; Трубачоў, Эт. сл., 4, 109 і 10, 195–196). У гаворках атаясамліваецца з пазней тым канон, канун (гл.).
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
verge1[vɜ:dʒ]n. край, бе́раг, мяжа́;
a grass ver ge травяны́ бардзю́р;
the verge of the forest узле́ссе, узле́сак
♦
on the verge of smth. на кра́і, на мяжы́ чаго́-н.;
She was on the verge of tears. Яна ледзь не расплакалася.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
стык, ‑у, м.
1. Месца злучэння, сутыкнення двух канцоў, дзвюх частак чаго‑н. Стык трубаправода. □ Пранёсся на поўнай хуткасці доўгі састаў, цяжка гружаныя вагоны не ляскочуць на стыках, а глуха грукаюць.Навуменка.// Лінія сутыкнення, мяжа. На стыку дзвюх дарог. Стык дзвюх дывізій. □ На стыку пакошы з травой, дзе мы [касцы] пачынаем новую дзялянку, дзяўчаты сустракаюцца з намі.Брыль.На стыку Нёмана і Лошы Цагляны млын стаяў здаўна.Астрэйка.
2.Спец. Тое, што і стыкаванне. Кароткі тэрмін заставаўся да прызначанага дня стыку ўкладак, шмат рабіць трэ’ было яшчэ.Шынклер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)