kres, ~u
м.
1. канец; мяжа;
położyć kres czemu — пакласці канец чаму;
u ~u życia — на мяжы чалавечага жыцця;
co dobiega ~u — што падыходзіць да канца;
kres wytrzymałości — мяжа трываласці;
2. ~y мн. крэсы; ускрайкі; ускраінныя рэгіёны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)