маўча́льнік, ‑а, м.

Разм. Пра таго, хто любіць маўчаць, не любіць гаварыць. [Лучыніна:] Нашто мой бацька маўчальнік, але і ён загаварыў, што Бондар і клапатлівы гаспадар, і добры чалавек... Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасто́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Праводзіць час, стоячы дзе‑н. Мой бацька.. то пастойваў, то паходжваў каля сталоў з вялікай бутляй гэтага квасу ў руках, расхвальваў яго. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праста́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Разм. Выпрамляць, выраўноўваць. [Грасыльда:] — Помню, сядзіць мой Валодзя на ўслончыку ля грубкі з малатком — цвікі прастае. Пташнікаў. Хлопцы засяроджана і размерана прасталі бляху. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спля́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., што.

Разм.

1. Запэцкаць, запляміць. Спляміць абрус.

2. перан. Зганьбаваць, зняславіць. Але нідзе, Нідзе, мой дружа верны, Не спляміў я Наш, гонар баявы. Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фра́ер, ‑а, м.

Разм. пагард. Пра франтаватага, пустога чалавека. [Сяргей:] — І мой сябрук, Толька Авераў, таксама цяпер дома. — Толька? — Ага. Там такі, пішуць, фраер, зямлі пад сабой не чуе. Ракітны.

[Ад ням. Freier — жаніх.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлю́пік, ‑а, м.

Разм. зневаж. Бязвольны, маладушны чалавек. [Марына:] — Мой другі муж плакаў, калі я пакідала яго, цалаваў рукі і прасіў, ён кахаў мяне, але я ненавідзела гэтага хлюпіка. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знаёмы

1. beknnt, vertrut;

2. у знач наз м Beknnte (sub) m -n, -n;

мой да́ўні знаёмы ein lter Beknnter von mir;

выпадко́вы знаёмы ein zfälliger Beknnter

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

dread

[dred]

1.

v.t.

мо́цна бая́цца, не любі́ць

My cat dreads water — Мой кот баі́цца вады́

2.

n.

жах, страх -у m.; бо́язь f.

3.

adj.

стра́шны, страшэ́нны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

negative1 [ˈnegətɪv] n.

1. адмо́ва, адмаўле́нне; негаты́ўны адка́з; нязго́да;

The answer to my request was in the negative. Адказ на мой запыт быў адмоўны.

2. tech. негаты́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аніво́дны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Ні адзін, зусім ні адзін. У лесе аніводнага гуку, толькі гоман працяжны, ціхі ўгары. Галавач. Я не чуў пра цябе, мой народ, Аніводнага слова благога. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)