Verbum

па́сека, -і, ДМ -сецы, мн. -і, -сек, ж.

1. Высечаная дзялянка лесу; месца, дзе высечаны лес.

Раскарчоўваць пасеку.

2. Месца, дзе размешчаны вуллі з пчоламі і спецыяльныя будынкі.

|| прым. па́сечны, -ая, -ае.

ле́жбішча, -а, мн. -ы, -ішч і -аў, н.

1. Месца на сушы, дзе ляжаць гуртамі некаторыя марскія жывёлы.

Л. марскіх коцікаў.

2. Месца, дзе ляжыць, хаваецца звер.

3. Лежыва.

|| прым. ле́жбішчны, -ая, -ае.

тайні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Месца для хавання чаго-н.

Хаваць пісталет у тайніку.

2. перан. Самае запаветнае, патаемнае месца чаго-н.

У тайніках душы.

|| прым. тайніко́вы, -ая, -ае (да 1 знач.).

ко́лішні, -яя, -яе.

Які быў, меў месца ў мінулым.

Колішнія сустрэчы з аднакласнікамі.

ахіле́саў, -сава.

У выразе: ахілесава пята (кніжн.) — найбольш слабае месца каго-, чаго-н.

багні́сты, -ая, -ае.

Балоцісты, з багнай, дрыгвой.

Багністае месца.

|| наз. багні́стасць, -і, ж.

адку́ль-не́будзь, прысл.

З якога-н. месца, з якой-н. крыніцы.

А. даведаемся.

прабо́іна, -ы, мн. -ы, -бо́ін, ж.

Прабітае наскрозь месца, дзірка.

П. ў сцяне.

слі́зганка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Слізкае месца; коўзанка.