рахіты́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да рахіту, рахітыка. Рахітычныя ногі. // Які хварэе на рахіт. Пад раніцу, калі хвалі сталі свінцова-шэрымі, на палубу выбег маленькі рахітычны хлопчык з маршчыністым тварам. Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
часцяко́м, прысл.
Разм. Даволі часта, нярэдка. З таго дня, як у Лісаветы нарадзіўся маленькі Уладзік, я часцяком насіў ёй малако. Сачанка. Часцяком здаралася, што пакой пуставаў, ніхто ў ім не жыў. Карамазаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
little2 [ˈlɪtl] adj.
1. малы́, мале́нькі; мало́дшы;
a little house (мале́нькі) до́мік;
a little boy хло́пчык;
my little brother мой бра́цік;
the little ones дзе́ці
2. нязна́чны, нікчэ́мны;
little things дро́бязі
3. невысо́кі; нядо́ўгі, каро́ткі;
He was a little man. Ён быў чалавек не вялікага росту;
in a little while ху́тка
♦
a little bird told me infml я чуў, што…
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
бра́цік, ‑а, м.
Памянш.-ласк. да брат (у 1 знач.); маленькі брат. — Як бацькі мае маюцца? Як сёстры і брацікі гадуюцца? Бядуля. Між двух дрэў сястрычка Браціка за ручку З кошыкам вядзе. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гару́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.
Абл. Невысокая горка, маленькі ўзгорак. Сцежка падымаецца ад саснячку на гарушку. Пташнікаў. Унізе, пад гарушкаю, пераліваецца цераз дарогі і сцежкі растопленае золата нівы. Вялюгін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
смара́гд, ‑у, М ‑дзе, м.
1. Назва некаторых мінералаў зялёнага колеру.
2. Тое, што і ізумруд. У жанчыны.. былі жаўтаватыя, мабыць ад еду, пальцы і на адным з іх пабліскваў маленькі смарагд. Савіцкі.
[Грэч. smaragdos.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
rascal [ˈrɑ:skl] n. hum. хітру́н, шэ́льма; сваво́льнік, гарэ́за;
You little rascal! Маленькі нягоднік!;
That young rascal is a nephew of mine. Гэты малы гарэза – мой пляменнік.
2. dated махля́р
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Падвало́ка ’невялікая рыбацкая сетка’ (Касп., Сл. ПЗБ). Прыставачнае ўтварэнне ад валока 2 ’невад’. Сюды ж падвалочак ’маленькі невад’ (Дэмб.), ’сачок для лоўлі рыбы’ (Сцяшк. Сл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пракавуліна ’маленькі завулак, пад’езд да двара’ (Юрч. Фраз. 1). Утворана ад прах (гл.) і вул‑, гл. вуліца, завулак, першаснае значэнне ’тое, што знаходзіцца перад вуліцай’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рэ́гі 1 мн. ’маленькі ручаёк, які сцякае па чым-небудзь’ (Янк. Мат.). Гл. рага.
Рэ́гі 2 мн. л. ’рогат’ (Стан.). Бязафікснае ўтварэнне ад рэгаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)