dróżnik

м. чыгуначны майстар; пуцявы абходчык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

цыра́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цыраты, звязаны з вырабам цыраты. Цыратны майстар. Цыратная майстэрня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

худо́жник

1. маста́к, -ка́ м.;

худо́жник сло́ва маста́к сло́ва;

свобо́дный худо́жник уст. во́льны маста́к;

2. перен. маста́к, -ка́ м., ма́йстар, -тра м.;

худо́жник своего́ де́ла маста́к (ма́йстар) сваёй спра́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

зако́нчаны¹, -ая, -ае.

1. Які мае неабходную паўнату, цэласнасць.

Закончаная думка.

З. сказ.

2. Які дасягнуў дасканаласці ў якой-н. справе, мастацтве, цалкам сфарміраваны (кніжн.).

З. майстар.

З. мастак.

3. Пра чалавека як носьбіта адмоўных якасцей.

З. нягоднік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рэ́зчык¹, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Майстар па мастацкай разьбе; разьбяр.

Р. па дрэве, па косці, па мармуру.

2. Рабочы, які займаецца рэзкай чаго-н. (спец.).

Р. паперы.

|| ж. рэ́зчыца, мн. -ы, -чыц.

|| прым. рэ́зчыцкі, -ая,-ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Täschner

m -s, - ма́йстар, які́ вырабля́е чамада́ны [су́мкі]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Wérkmeister

m -s, - ма́йстар (на заводзе, фабрыцы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

паязны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да поезда. Паязны састаў. // Які абслугоўвае поезд. Паязная брыгада. Паязны майстар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акало́дак, -дка, мн. -дкі, -дкаў, м.

1. Падраздзяленне пуцявой дыстанцыі (спец.).

Дарожны майстар акалодка.

2. Падраздзяленне паліцэйскага гарадскога ўчастка ў царскай Расіі (гіст.).

3. Лячэбны пункт пры воінскай часці (уст.).

|| прым. акало́дачны, -ая, -ае.

Акалодачны наглядчык, або акалодачны (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Мішч ’майстар’ (Брасл., Сл. ПЗБ). З польск. mistrz ’тс’ (Мацкевіч, там жа, 3, 71).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)