гіяцы́нт

(лац. hyacinthus, ад гр. hyakinthos)

1) травяністая расліна сям. лілейных з прадаўгаватым лісцем і пахучымі кветкамі;

2) мінерал, каштоўны камень жоўтага, чырвонага або ружовага колеру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

грана́т2

(польск. granat, ад лац. granatus = зярністы)

мінерал класа сілікатаў, каштоўны камень, звычайна цёмна-чырвонага колеру; разнавіднасці гранату — альмандзін, андрадыт, грасуляр, дэмантоід, піроп і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

jewel

[ˈdʒu:əl]

1.

n.

1) кашто́ўны ка́мень; ювэлі́рны вы́раб

2) кашто́ўнасьці pl.

3) скарб -у m.

4) ка́мень (у гадзі́ньніку)

2.

v.t., Brit. -l(l) -

аздабля́ць кашто́ўнымі камяня́мі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gem

[dʒem]

1.

n.

1) кашто́ўны ка́мень (асаблі́ва рэ́заны, шліфава́ны); кашто́ўнасьць, пэ́рла f.

2) лі́сьцевая пупы́шка f.

2.

v.t.

1) упрыго́жваць, прыбіра́ць кашто́ўнымі камяня́мі

2) распуска́цца (пра дрэ́ва)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

infassen

vt

1) апраўля́ць (каштоўны камень), аблямо́ўваць, абшыва́ць

2) вайск. акружа́ць; атача́ць

3) браць у ра́мку

4) разліва́ць у бо́чкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

каро́на

(польск. korona, ад лац. corona)

1) каштоўны галаўны ўбор — сімвал улады манарха;

2) перан. улада манарха (прыняць карону);

3) светлы арэол вакол Сонца, бачны ў час зацьмення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

premium1 [ˈpri:miəm] n.

1. страхавы́ ўзнос

2. узнагаро́да, прэ́мія; узнагаро́джанне;

a premium/bonus system прэмія́льная сістэ́ма

at a premium

1) які́ карыстаецца вялі́кім по́пытам; ве́льмі кашто́ўны

2) вышэ́й за наміна́льную ва́ртасць;

put/place/set a premium on smb./smth. заахво́чваць; падтры́мліваць каго́-н./што-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ВІ́ЦЕБСКІ ШКО́ЛЬНЫ ТЭА́ТР.

Існаваў у 1671—1766 пры Віцебскім езуіцкім калегіуме. У канцы 17 ст. былі пастаўлены лац. («Два браты, святыя Канцый і Канцыян») і польская («Містычнае прычасце вяселля Генсерыка і Трызімунда») драмы. У 18 ст. ставіліся панегірычная драма «Каштоўны камень у дзюбе крумкача Гасеўскіх, які ўпрыгожвае дзедаў пярсцёнак Корвінаў» (1737; прысвечана гербу віцебскіх магнатаў і 50-годдзю існавання калегіума), польск. трагедыі «Артахар» Я.Кушаля (1765) і «Сеннахерыб» (1766). Школьныя драмы пісалі выкладчыкі рыторыкі і паэтыкі калегіума С.Макоўскі, Ян Заранак і інш.

т. 4, с. 233

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ЛАЗУРЫ́Т

(ад лац. lazur нябесна-блакітны колер),

мінерал групы фельдшпатоідаў, складаны алюмасілікат кальцыю і натрыю, Na6[AlSiO4]Ca2[SO4]S. Крышталізуецца ў кубічнай сінганіі. Масіўныя, суцэльныя агрэгаты, рэдка крышталі (дадэкаэдры). Колер ад блакітнага да цёмна-сіняга і зеленавата-сіняга. Бляск шкляны да тлустага. Цв. 5,5—6. Шчыльн. каля 2,4 г/см3. Утвараецца ў магнезіяльных і вапняковых скарнах. Сумесь Л. з кальцытам наз. ляпіс-лазурак. Каштоўны вырабны камень; прыродная сіняя фарба (ультрамарын). Радовішчы ў Расіі, Афганістане, Чылі і інш.

Лазурыт.
Да арт. Лазурыт. Ляпіс-лазурак.

т. 9, с. 103

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

emerald

[ˈemərəld]

1.

n.

1) смара́гд -у m. (сьве́тла-зялёны кашто́ўны ка́мень)

2) сьве́тла-зялёны ко́лер

3) Print. эмэра́льд -у m. (шрыфт 6 1/2 пу́нктаў)

2.

adj.

сьве́тлазялёны, смара́гдавы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)