лі́дэр

(англ. leader)

1) кіраўнік партыі, грамадска-палітычнай арганізацыі, якога-н. калектыву (напр. прафсаюзны л.);

2) каманда або спартсмен, якія займаюць першае месца ў спаборніцтве (проціл. аўтсайдэр 1);

3) вядучы карабель у караване суднаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

argosy

[ˈɑ:rgəsi]

n., pl. -sies, Poet.

1) гандлёвы карабе́ль

2) флёт з такі́х караблёў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

brig

[brɪg]

n.

1) брыг -а m., двухма́чтавы карабе́ль

2) вастро́г на вае́нным караблі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

trader

[ˈtreɪdər]

n.

1) гандля́р -а́ m.

2) гандлёвы карабе́ль

3) біржавік -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

vessel [ˈvesl] n.

1.fml су́дна, карабе́ль;

nuclearpowered vessels атамахо́ды

2. fml пасу́дзіна, сасу́д;

a measuring vessel мензу́рка

3. anat. сасу́д;

blood vessels крывяно́сныя сасу́ды

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

касмі́чны косми́ческий;

к. палёт — косми́ческий полёт;

~ная раке́та — косми́ческая раке́та;

○ ~ная ху́ткасць (ско́расць) — косми́ческая ско́рость;

к. пыл — косми́ческая пыль;

~ныя прамяні́ — косми́ческие лучи́;

к. карабе́ль — косми́ческий кора́бль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

рыф ​1, ‑а, м.

Падводнае ці надводнае ўзвышэнне марскога дна, небяспечнае для суднаходства. У трумы хлынула вада імкліва, І далей карабель плысці не змог. Пад хвалямі затоены, маўкліва сваю ахвяру Рыф сцярог... Валасевіч.

[Ням. Riff.]

рыф ​2, ‑а, м.

Папярочны рад прадзетых праз парус вяровак, пры дапамозе якіх можна паменшыць плошчу паруса.

[Гал. reef, rif.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

течь​II

1. це́ча, -чы ж.;

кора́бль дал течь карабе́ль даў це́чу;

2. (пробоина) це́ча, -чы ж., прабо́іна, -ны ж.;

заде́лать течь зала́таць це́чу (прабо́іну).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пераваро́чвацца

1. sich (úm)wénden*, sich úmdrehen;

2. (перакуліцца) úmkippen vi (s), úmschlagen* vi (s); kéntern vi (s) (пра лодку, карабель і г. д.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

fruiter

[ˈfru:tər]

n.

1) садо́вае дрэ́ва

2) садо́ўнік -а m.

3) карабе́ль для пераво́жаньня садавіны́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)