падгрымірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

Загрыміраваць злёгку або дадаткова. Падгрыміраваць артыста. Падгрыміраваць твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прывя́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прывяліць.

2. у знач. прым. Злёгку правялены.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паша́ркваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Шаркаць злёгку, крыху або час ад часу. Пашаркваць нагамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашлёпваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Час ад часу, злёгку шлёпаць. Пашлёпваць сябе па жываце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прысмалі́цьзлёгку падпаліць, прыпаліць; прыкурыць (ТСБМ), ’хутка прыбегчы, прыехаць’ (Бяльк.), сюды ж экспр. прысмалі́цца ’захацецца, зажадацца’: от усім прысмалі́лася вады (Ян.). Да смала, смаліць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падфарбава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; зак., каго-што.

Злёгку пафарбаваць.

П. губы.

|| незак. падфарбо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. падфарбава́цца, -бу́юся, -бу́ешся, -бу́ецца; -бу́йся; незак. падфарбо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. падфарбо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. і падфарбо́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пашу́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Час ад часу, злёгку шумець. Пашумлівае вецер у голым вецці бярозы, у вокны пазірае бясконцая зімняя ноч. Колас. Ціха, асцярожна пашумліваў разгалісты дуб. Пестрак. / у безас. ужыв. Без прывычнай закускі ў галаве Аўгуста Эрнеставіча злёгку пашумлівае. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nudge [nʌdʒ] v. злёгку крана́ць, штурха́ць ло́кцем (каб прыцягнуць чыю-н. увагу);

nudge smb. into/towards (doing) smth. падштурхо́ўваць каго́-н. да яко́га-н. дзе́яння; наво́дзіць на ду́мку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

падку́льгваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да падкульгаць.

2. Крыху, злёгку кульгаць. Падкульгваць на правую нагу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памы́ліць, ‑мылю, ‑мыліш, ‑мыліць; зак., каго-што.

1. Злёгку намыліць.

2. і без дап. Мыліць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)