Разм. Час ад часу, злёгку шумець. Пашумлівае вецер у голым вецці бярозы, у вокны пазірае бясконцая зімняя ноч.Колас.Ціха, асцярожна пашумліваў разгалісты дуб.Пестрак./убезас.ужыв.Без прывычнай закускі ў галаве Аўгуста Эрнеставіча злёгку пашумлівае.Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)