прывя́лены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад прывяліць.
2. у знач. прым. Злёгку правялены.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)