шатрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Ачышчаць зерне ад абалонак перад тым, як малоць на муку або пускаць на крупы. [Іван:] — Адны Перагуды аж два вазы [збожжа] прыперлі, і ўсё шатраваць. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацерушы́ць, ацерушу́, ацяру́шыш, ацяру́шыць; ацяру́шаны; зак.

1. каго-што. Абтрэсці, абабіць (ад снегу, пылу і пад.) з чаго-н.

А. снег з каўняра.

2. што. Памяўшы, аддзяліць (пра зерне, колас).

А. колас.

|| незак. ацяру́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. ацерушы́цца, ацерушу́ся, ацяру́шышся, ацяру́шыцца (да 1 знач.); незак. ацяру́швацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

граназа́н

(ад лац. granum = зерне + sanus = здаровы)

ртутна-арганічны ртуцьарганічны прэпарат для пратручвання насення перад пасевам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

рассе́яць

1. (зерне) áussäen vt;

2. (разагнаць) zerstréuen vt, verspréngen vt, verstréuen vt, aus¦einánder treiben*; aus¦einánder jágen (напр натоўп)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

насаладзі́ць, ‑ладжу, ‑лодзіш, ‑лодзіць; зак., што.

1. Зрабіць салодкім, пасаладзіць. Насаладзіць чай. Насаладзіць каву.

2. Прарасціць зерне ў цяпле і вільгаці для атрымання соладу.

3. Давесці цеста да стану лёгкага цукровага браджэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Getréide

n -s, - збо́жжа, зе́рне; жы́та

das ~ auf dem Halm — хлеб на ко́рані

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

plewa

plew|a

ж. мякіна;

odróżniać ziarno od ~y — аддзяляць зерне ад мякіны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ко́лева ’мядовая сыта і пакрышаныя туды абаранкі або булка’ (Кос.). Магчыма, праз значэнне ’дробнае зерне’, да каліва (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рызава́ць ’ачышчаць зерне’ (Сл. Гродз.). Няясна. Магчыма, паланізм, параўн. польск. ryzować ’выразаць на дрэве’. Хутчэй да рыззё (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ганако́к

(н.-лац. gonococcus, ад гр. gonos = семя + kokkos = зерне)

мікроб, які выклікае ганарэю; адносіцца да дыплакокаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)