тэнтрадыні́ды
(
сямейства насякомых атрада перапончатакрылых;
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
тэнтрадыні́ды
(
сямейства насякомых атрада перапончатакрылых;
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
цэфалакары́ды
(
падклас ракападобных;
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
жылы́, ‑ая, ‑ое.
1. Прызначаны для пражывання каго‑н., адведзены пад жыллё (у 2 знач.).
2. Характэрны для жылля, уласцівы жыллю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раме́сны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да рамяства (у 1 знач.), рамесніка (у 1 знач.), звязаны з імі.
2. Які рыхтуе кадры кваліфікаваных рабочых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
устано́ва, ‑ы,
Грамадская ці дзяржаўная арганізацыя, якая кіруе пэўнай галіной гаспадаркі, гандлю і пад., занятая адпаведнай дзейнасцю.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
седьмо́й сёмы;
◊
до седьмо́го по́та да сёмага по́ту;
быть на седьмо́м не́бе быць на сёмым не́бе;
седьма́я вода́ на киселе́ дзеся́тая вада́ на кісялі́; на адны́м со́нцы ану́чы сушы́лі; сваякі́ гарбузо́выя,
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
АЛЕУ́ТЫ
(саманазва
карэннае насельніцтва Алеуцкіх а-воў і п-ва Аляска. У ЗША 6
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
разве́даць
1. (узнать) разве́дать, разузна́ть;
2. (произвести разведку) разве́дать;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
а́драс, -а,
1. Надпіс на паштовым адпраўленні, які называе атрымальніка і месца назначэння.
2. Месцазнаходжанне, месцажыхарства, а таксама абазначэнне, назва месцазнаходжання, месцажыхарства.
3. Пісьмовае прывітанне ў гонар якой
||
Адрасны стол — установа, якая рэгіструе асоб, што
Адрасная кніга — кніга са спісам адрасоў асоб і ўстаноў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
А́СЫ,
у скандынаўскай міфалогіі асноўная група багоў, якую ўзначальваў Одзін; азначэнне багоў увогуле. Паводле міфалогіі,
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)