Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
славалю́бства, ‑а, н.
Жаданне славы, імкненне да яе. Відаць было, што .. [гаспадар] — не без славалюбства — ганарыцца і гэтым зборышчам, .. і атмасферай дасціпнасці, лёгкай ігры мазгавых звілін, спрэчак і ўсяго іншага.Караткевіч.Маладому машыністу варожа пачуццё славалюбства.Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
chętka
ж. ахвота; жаданне;
komu przyszła chętka potańczyć — хто захацеў патанчыць; каму захацелася патанчыць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ВО́ТУМ
(ад лац. votum жаданне, воля),
рашэнне, меркаванне, выказанае галасаваннем. У парламентах некаторых краін найб. пашырана галасаванне аб давер’і (вотум давер’я) або недавер’і (вотум недавер’я) ураду. Паводле заканадаўства гэтых краін пры неатрыманні ўрадам вотуму давер’я ён выходзіць у адстаўку або кіраўнік дзяржавы распускае парламент і прызначае датэрміновыя парламенцкія выбары. У некаторых зах. краінах існуе плюральны вотум — права выбаршчыка карыстацца некалькімі галасамі ў залежнасці ад цэнзаў выбарчых.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ахво́таж.разм. (жаданне) Lust f -;
з ахво́тай mit Vergnügen; gern(e);
у мяне́ прапа́ла ахво́та mir ist die Lust vergángen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
aspiration[ˌæspəˈreɪʃn]n.
1. імкне́нне, мо́цнае жада́нне, пра́га;
I didn’t realize he had political aspirations. Я не ўсведамляла, што ў яго былі палітычныя амбіцыі.
2.ling. прыдыха́нне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Рахце́ць ’кіпець, гатавацца’ (Сцяшк. Сл.), ряхце́ць ’тарахцець’ (Бяльк.). Утварэнне гукапераймальнага паходжання, параўн. рахтаць (гл.), параўн. таксама імітатыўнае ўкр.ряхті́ти ’бліскаць, мігцець’. Сюды ж таксама рахце́ць ’вельмі хацець’ (слонім., Жыв. НС), параўн. выраз аж дрыжыць — пра моцнае жаданне.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
захаце́цца, ‑хочацца; зак., безас., чаго і зінф.
З’явіцца, узнікнуць (пра жаданне). [Сцёпку] так моцна захацелася спаць, што вочы яго пачалі зліпацца самі.Колас.Захацелася хутчэй вярнуцца дадому, да сваіх палёў, да сям’і.Шахавец.Наблізілася старасць — захацелася адпачынку.Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́клік, -у, мн. -і, -аў, м.
1.гл. выклікаць.
2. Патрабаванне, запрашэнне з’явіцца куды-н.
З’явіцца па выкліку.
В. у суд.
3. Запрашэнне, прапанова ўдзельнічаць у чым-н.
В. на спаборніцтвы.
В. на дуэль.
4.каму-чаму. Выражанае позіркам, словамі, учынкамі і пад.жаданне ўступіць у барацьбу.
Кінуць в. грамадству (звычайна пра ўчынак, што ідзе ўразрэз з чым-н. агульнапрынятым). У яго словах прагучаў в.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
notion[ˈnəʊʃn]n.
1. паня́цце, уяўле́нне;
have no notion of smth. не мець (а)нія́кага ўяўле́ння аб чым-н.
2. меркава́нне, по́гляд, ду́мка
3. капры́з, дзіва́цтва, недарэ́чнае жада́нне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)