drukarski

друкарскі;

arkusz drukarski — друкарскі аркуш;

błąd drukarski — друкарская памылка;

chochlik drukarski — памылка друку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бры́фінг

(англ. briefmg = інструктаж)

кароткая нарада прадстаўнікоў друку, на якой спецыяльна ўпаўнаважанымі асобамі паведамляецца пазіцыя ўрада па пэўным пытанні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

варыяклішо́граф

(ад лац. vano = змяняю + клішэ + -граф)

гравіравальная машына з электронным колеракарэктарам для прыгатавання клішэ пры шматколерным высокім друку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

электраты́нта

(ад электра + іт. tinta = колер, каларыт)

разнавіднасць гравюрнага друку, які грунтуецца на выкарыстанні электрычнага току для траўлення пласцінак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

друкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак., што і без дап.

1. Адціскаць, выбіваць якія‑н. знакі (літары, лічбы, чарцяжы, малюнкі і пад.) на паперы з дапамогай спецыяльных прыстасаванняў. // Выпускаць такім спосабам у свет; выдаваць. Друкаваць збор твораў Янкі Купалы. // Змяшчаць у друку. [Нічыпар:] Моцна вучоны чалавек. Кніжкі друкуе свае, студэнтам лекцыі чытае. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэс-аташэ́

(фр. presse-attaché)

супрацоўнік дыпламатычнага прадстаўніцтва (пасольства, місіі і інш.) па пытаннях друку і інфармацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

edit [ˈedɪt] v.

1. рэдагава́ць, рыхтава́ць да дру́ку

2. манці́раваць (фільм, тэле або радыёперадачу)

3. быць рэда́ктарам (газеты, часопіса, кнігі і да т.п.)

edit out [ˌedɪtˈaʊt] phr. v. выкрэ́сліваць, выкіда́ць (пры рэдагаванні)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прогляде́ть сов., разг.

1. прагле́дзець;

прогляде́ть статьи́ прагле́дзець арты́кулы;

2. (не заметить) праглядзе́ць, недагле́дзець;

прогляде́ть опеча́тку праглядзе́ць (недагле́дзець) памы́лку дру́ку;

◊

прогляде́ть глаза́ прагле́дзець во́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Папе́ра ’матэрыял для пісьма, друку, малявання і пад.; пісьмовы дакумент афіцыйнага характару; пераважна мн. (папе́ры) розныя лісты з рукапісным або друкаваным тэкстам’, дыял. папе́р, папя́р. Ст.-бел. паперъ (XVI ст., Булыка, Запазыч., 236). Рус. дыял. арл., чарніг. папе́ра, укр. папі́р, папі́ра, ст.-рус. поперъ (XVI або XVII ст.). Ва ўсх.-слав. з польск. papier, якое з ням. Papier ’папера’ < лац. papȳrus < грэч. πάπῡρος егіпецкага паходжання (Кюнэ, Poln., 85; Брукнер, 394; Фасмер, 3, 200). З польск. papiernia паходзіць і папе́рня ’папяровая фабрыка’ (Гарэц.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прэс-канферэ́нцыя

(англ. press-conference)

сустрэча дзяржаўных, палітычных, грамадскіх ці навуковых дзеячаў з прадстаўнікамі друку для паведамлення якіх-н. звестак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)