дру́к

‘выдавецкая і друкарская справа’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дру́к
Р. дру́ку
Д. дру́ку
В. дру́к
Т. дру́кам
М. дру́ку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дру́к

‘палка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дру́к друкі́
Р. друка́ друко́ў
Д. друку́ друка́м
В. дру́к друкі́
Т. друко́м друка́мі
М. друку́ друка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

афіцыёз, -а, м. (кніжн.).

Афіцыёзны орган друку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прэс-бюро́, нескл., н.

1. Пастаянна дзеючы орган інфармацыі пры рэдакцыі буйной газеты, агенцтве друку, пасольствах, прадстаўніцтвах.

2. Рэдакцыйны апарат для абслугоўвання друку на перыяд з’ездаў канферэнцый, нарад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прэс-аташэ́, нескл., м.

Супрацоўнік дыпламатычнага прадстаўніцтва па пытаннях друку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

опеча́тка ж. памы́лка дру́ку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прэс-слу́жба, -ы, ж.

Аддзел збору і апрацоўкі інфармацыі па матэрыялах друку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

камюніке́, нескл., н. (афіц.).

Афіцыйнае паведамленне (пераважна па пытаннях міжнароднага значэння).

К. для друку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

печа́тно нареч. у дру́ку; праз друк;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пропеча́танный прост. праця́гнуты, прабра́ны ў дру́ку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)