калі́бр

(фр. calibre, ад ар. kālib = форма, выгляд)

1) дыяметр ствала агнястрэльнай зброі;

2) дакладны размер якіх-н. прадметаў вытворчасці (напр. к. цвікоў);

3) перан. памер, велічыня, форма чаго-н.;

4) вымяральны інструмент для праверкі памераў, формы вырабаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

exact

[ɪgˈzækt]

1.

adj.

1) дакла́дны; зусі́м пра́вільны; акура́тны

the exact amount — дакла́дная ко́лькасьць

2) стро́гі (пара́дак, пра́віла)

2.

v.t.

1) спаганя́ць (пла́ту, доўг)

2) вымага́ць (вы́сілку, стара́ньня)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

інвента́р

(п.-лац. inventarium = вопіс)

1) сукупнасць рэчаў, прылад, якія складаюць маёмасць прадпрыемства, установы, арганізацыі (напр. школьны і., спартыўны і.);

2) дакладны спіс гэтай маёмасці, вопіс, рэестр (напр. скласці і.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

◎ Недачупа́лле ’недарэка, някемлівы чалавек’ (пух.; чэрв., Жыв. сл.), недачупилы ’недаразвіты, мізэрны’ (там жа), ’не зусім разумны’ (Сл. ПЗБ). Відаць, з неда- і цупаць ’экспр. ісці’ (чэрв., Сл. ПЗБ), параўн. дакладны структурны адпаведнік названаму прыметніку — нядошлы ’слабак, хваравека’ (ТС); для некаторых значэнняў не выключана сувязь з тупіць ’кеміць, цяміць’. Праблематычнай застаецца сувязь з літ. čiupaila ’неразумны’, якую прапануюць аўтары «Слоўніка беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча», у сувязі з няяснасцю паходжання самога літоўскага слова (вытворнае ад čiupti ’хапаць’?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

чёткий выра́зны; (точный) дакла́дны; (аккуратный) акура́тны; (слаженный) зла́джаны;

чёткие движе́ния дакла́дныя ру́хі;

чёткий по́черк выра́зны по́чырк;

чёткий шрифт, рису́нок выра́зны шрыфт, рысу́нак;

чёткие директи́вы дакла́дныя (выра́зныя) дырэкты́вы;

чёткая рабо́та зла́джаная (акура́тная) рабо́та;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ве́рны

1. (правільны) ríchtig;

2. (надзейны) sícher, fest, zúverlässig;

ве́рны сро́дак ein bewährtes Míttel;

3. (адданы) treu, ergében;

быць ве́рныым свайму́ сло́ву sein Wort halten*;

4. (немінучы) sícher; únvermeidlich;

ве́рныая смерць der síchere Tod;

5. (дакладны) genáu, getréu

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

калі́бр, ‑а і ‑у, м.

1. ‑у. Дыяметр канала ствала агнястрэльнай зброі. Зброя розных калібраў. □ Удалося дастаць амаль спраўную супроцьтанкавую гармату, калібр–45. Брыль. // Дыяметр гільзы, кулі або снарада. Гільза дванаццатага калібру. Кулі шаснаццатага калібру.

2. ‑у. Дакладны размер якіх‑н. прадметаў вытворчасці. Калібр цвікоў. Раскласці шрубы па калібрах.

3. ‑у; перан. Памер, велічыня, форма чаго‑н. Палічкі трэцяй шафы займаліся прадуктамі — гарохам, макаронамі, крупамі, — перасыпанымі з магазінных кулькоў у белыя торбочкі рознага калібру. Ракітны.

4. ‑а. Вымяральны інструмент для праверкі размераў, формы вырабаў. Праверыць калібрам.

[Фр. calibre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Крот ’невялікая млекакормячая жывёла атрада насякомаедных’ (ТСБМ, Яруш., Бяльк., Сержп. Пр., Сцяшк., ТС, Сл. паўн.-зах., Касп.). Укр. крот, рус. крот ’тс’, балг. крът, серб.-харв. кр̏т, славен. kr̀t, польск. kret, чэш. krt, славац. krt, н.-луж. kšet ’тс’. Прасл. krъtъ, калі лічыць яго першасным значэннем ’той, хто крыецца ў зямлі, паглыбляецца ў зямлю’, то ад прасл. kryti (як plъtъ ад plyti, rъtъ ад ryti SP, 2, 37), якое мае дакладны адпаведнік у ст.-прус. krūt ’падаць, апускацца’ (Тапароў, K–L, 216–219). Гл. крыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пры́кла́дны ’ўзорны, прыстойны, старанны, дбайны; ветлівы’ (Нас., ТСБМ, Марц.; смарг., Сл. ПЗБ), ’звязны, складны’ (ТСБМ). Да прыклада́ць, якое ў сваю чаргу узыходзіць да прасл. *prikladati (гл. прыкла́сці); балг. дыял. прѝкладен ’ласкавы, прыязны, ветлівы, згаворлівы’, серб.-харв. прѝкладан ’суадносны’, укр. прикладни́й ’зручны, які падыходзіць, прыдатны’, дыял. при́кладний ’дакладны’, рус. прикладно́й ’дзелавіты, практычны, кемлівы’. Сюды ж пры́кладка ’выдумка’ (Нас.), з далейшым семантычным развіццём пры́кладна ’складна, звязна’ (Жд.), прікла́дна ’тс’ (Бяльк., Юрч. СНС), прыкла́дна ’складна, красамоўна’ (Яруш., Шат.), прыкло́дна ’старанна, як след; дбайна’ (Марц.) з фанематычнай зменай націскнога.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

strict [strɪkt] adj.

1. стро́гі, патрабава́льны, суро́вы;

a strict upbringing стро́гае выхава́нне;

in strict confidence стро́га канфідэнцыя́льна;

keep strict watch (over smb.) пі́льна сачы́ць (за кім-н.)

2. пэ́ўны, дакла́дны;

a strict diet стро́гая дые́та;

the strict truth чы́стая пра́ўда;

in strict secrecy у по́ўным сакрэ́це

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)