Сухаве́й ’сухі гарачы вецер’ (ТСБМ, Некр. і Байк.; ашм., Стан.; Сцяшк.), ’сухое ветранае надвор’е’ (Сл. ПЗБ), ’сухі сцюдзёны вецер’ (Варл.), ’зарніца’ (Растарг.), сухове́й ’суша, сухі вецер’ (ТС), сухаве́я ’тс’ (Сцяшк.), ’летняя начная маланка без грому’ (Мат. Маг.), сухаве́іца ’сухое ветранае надвор’е’ (Бяльк., Сержп. Прымхі), сухаве́йка ’сухі паўдзённы вецер’ (Арх. Федар.). Укр.сухові́й ’сухі вецер; усходні вецер’, рус.сухове́й ’сухі гарачы вецер; суша, засуха’. Утворана на базе спалучэння слоў су́ха (гл. сухі) і ве́яць (гл.); параўнанне ў якасці генетычнай паралелі з літ.saũsvėjis ’тс’ (Аткупшчыкоў, Этимология–1984, 193) недакладнае, паколькі літоўскае слова ўзнікла на базе зыходнага словазлучэння saũsas vė́jas ’сухі вецер’ і, на думку Трубачова (Этногенез₂, 245), з’яўляецца калькай рус.суховей.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
тро́пік, ‑а, м.
1. Уяўны круг, які праходзіць паралельна экватару на адлегласці 23°27′ па поўнач або па поўдзень ад яго. Тропік Рака. Тропік Казярога.
2.Гарачы пояс зямнога шара, размешчаны паміж экватарам і гэтым кругам.
[Грэч. tropikos.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ступня́, ‑і; мн. ступні, ‑яў; ж.
1. Частка нагі ад шчыкалаткі ўніз. Пляскатая ступня.
2. Ніжняя паверхня ступака, падэшва. Пад нагамі быў гарачы пясок — Андрэй пачуў, як стала адразу цёпла ў ступні аж праз гумовыя боты.Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хот-до́г
(англ. hot dog, ад hot = гарачы + dog = сабака)
гарачая сасіска, якая падаецца ў разрэзанай булцы з соусам або гарчыцай.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
passionate
[ˈpæʃənət]
adj.
1)
а) па́лкі, палымя́ны
a passionate fighter — па́лкі змага́р
a passionate speech — палымя́ная прамо́ва
б) па́лкі, гара́чы(пра каха́ньне)
2) гара́чы, запа́льчывы, ху́ткі на зло́сьць, нястры́мны
3) стра́сны
a passionate lover — стра́сны каха́нак
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
heady[ˈhedi]adj.
1. мо́цны; п’янкі́;
heady beer мо́цнае пі́ва;
the heady air of spring п’янко́е веснаво́е паве́тра
2. паспе́шлівы, гара́чы; бязду́мны (пра чалавека)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
stinker[ˈstɪŋkə]n.
1.infml падо́нак, падлю́га; мярзо́тнік;
2.infml дрэнь, барахло́ (пра фільм, кнігу і да т.п.)
3.AustralE пе́кла, ве́льмі гара́чы дзень
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
на́рачны, ‑ага, м.
Чалавек, які спецыяльна пасылаецца з якім‑н. спешным даручэннем. Паслаць нарачным. □ [Дзяншчык:] — Ад генерала нарачны прыбыў.М. Ткачоў.Рыгор Хмара адразу зразумеў: калі выклікаў яго Мурашоў з нарачным у такі гарачы час, значыць, справа сур’ёзная.Лукша.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бязве́траны, ‑ая, ‑ае.
Без ветру; ціхі, спакойны. Улетку, у бязветраны час, хвоя гамоніць уначы і стаіць нерухома ў гарачы дзень.Шамякін.Найлепшы клёў язей назіраецца ў ціхія, ясныя, бязветраныя дзянькі, асабліва раніцай і вечарам.Матрунёнак.// Зацішны. Бязветранае месца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скры́лік, ‑а, м.
Памянш.да скрыль; невялікі скрыль чаго‑н. для яды. Стол быў небагаты — тонкія скрылікі каўбасы на талерцы, падсмажаная на маргарыне бульба, крупнік, запраўлены кансервамі.Хадкевіч.Тонкія скрылікі бульбы зляталі з нажа ў гарачы тлушч.Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)