notable
notable events ва́жныя падзе́і;
notable artists знакамі́тыя мастакі́;
a man notable for his wit чалаве́к, вядо́мы сваёй дасці́пнасцю
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
notable
notable events ва́жныя падзе́і;
notable artists знакамі́тыя мастакі́;
a man notable for his wit чалаве́к, вядо́мы сваёй дасці́пнасцю
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
lustrous
1) блішча́сты, бліску́чы
2) глянцаві́ты
3)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
знамени́тость
1. (качество, свойство) славу́тасць, -ці
2. (знаменитый человек) славу́ты (
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ви́дный
1. (видимый) ба́чны, (заметный) прыме́тны,
2. (значительный) зна́чны; (важный) ва́жны; (выдающийся)
3. (статный) ста́тны, ста́ністы; (осанистый) самаві́ты; пава́жны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
glänzend
1.
1) бліску́чы
2)
2.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
патрыя́рх, ‑а,
1. Кіраўнік роду ў родавым грамадстве.
2.
3. Вышэйшы духоўны тытул служыцеля праваслаўнай царквы.
[Грэч. patriarchēs — роданачальнік.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адбо́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Адабраны з ліку іншых як лепшы; першагатунковы,
2. Вельмі грубы, непрыстойны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адмысло́вы, ‑ая, ‑ае.
Своеасаблівы, адметны, непаўторны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шэдэ́ўр, ‑а,
Узорны,
[Ад фр. chef-d'oeuvre.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
prominent
1) до́бра вядо́мы, ва́жны,
2) заўва́жны, вы́тырклы, які́ кі́даецца ў во́чы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)