issue

[ˈɪʃu:]

1.

v.t.

1) выпушча́ць, выпуска́ць (гро́шы, газэ́ту)

2) выдава́ць (кні́гі)

3) раздава́ць, выдзяля́ць

2.

v.i.

1) выхо́дзіць (з дру́ку)

2) мець вы́нік

3.

n.

1) выда́ньне n. (кні́гі)

2) вы́пуск -у m. (гро́шай)

3) канчатко́вы вы́нік -у m., рэзульта́т -у m.

4) вы́хад -у m.

5) пыта́ньне, спра́ва

Point at issue — пыта́ньне пад разгля́дам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

finger

[ˈfɪŋgər]

1.

n.

1) па́лец -ьца m. (рукі́ і пальча́ткі)

little finger — ме́зенец -ца m.

2) стрэ́лка (гадзі́ньніка, прыймача́)

2.

v.

1) дакрана́цца па́льцамі

2) гра́ць па́льцамі на інструмэ́нце

3) кра́сьці (што-н. мало́е), сьцягну́ць

4) Sl. пака́зваць на каго́; выдава́ць каго́; здра́джваць каму́

•

- burn one’s fingers

- have a finger in the pie

- twist around one’s little finger

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

dyspozycja

dyspozycj|a

ж.

1. распараджэнне; загад;

być do czyjej ~i — быць ў чыім распараджэнні;

mieć co do swojej ~i — мець што ў сваім распараджэнні;

wydawać (wydać) ~e — выдаваць (выдаць) распараджэнне (загад);

~e co do kolacji — распараджэнні наконт вячэры;

2. мед. схільнасць;

3. уст. дыспазіцыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Свіры́ць ‘ледзь-ледзь гарэць’ (Мат. Гом.), свірэ́ць ‘цьмяна гарэць’ (Сл. ПЗБ). Сюды ж свіру́шка ‘газоўка’ (чэрв., рагач., ЛА, 4). Параўн. рус. наўг. свири́ть ‘прасочвацца (пра ваду)’. Відаць, імітатыў на базе прасл. *svirati, *sviriti ‘свісцець, гудзець’, параўн. стараж.-рус. свирати, свирити ‘іграць на дудцы’, серб.-харв. сви́рати, сви́рити ‘гудзець, іграць на дудцы, скрыпцы’, славен. svírati ‘тс’, svíriti ‘гудзець, свісцець’, балг. сви́ря ‘іграць на музычным інструменце; гудзець, выдаваць гук; свісцець’, макед. свири ‘іграць (на музычным інструменце); гудзець, свісцець; стракатаць (пра цвыркуна)’, ст.-слав. свирати ‘іграць на дудцы’. Роднаснае ст.-ісл. svarra ‘бушаваць, свісцець’, ням. surren, schwirren ‘гудзець, свісцець’, ст.-інд. svárati ‘гучаць’, лац. susurrāre ‘шыпець, шаптаць; гудзець’ (Фасмер, 3, 579; Сной₂, 716). Зыходная семантыка захавалася ў свіро́ла ‘свістулька (самаробная)’ (Мат. Гом.), параўн. макед. дыял. свиро́л ‘жалейка, дудка’; сьвірэ́ц ‘музыка, што іграе на дзвюх дудках, звязаных разам’ (Ласт.), параўн. балг. свире́ц ‘музыкант на народных інструментах’, серб. сви́рац ‘музыка, што іграе на дудзе’ < прасл. *svirьcь (насуперак БЕР, 6, 554, не толькі паўднёваславянскі дыялектызм). Спецыфічная семантыка ‘цьмяна гарэць’ грунтуецца на гукавым суправаджэнні такога гарэння (шыпенні, гудзенні і пад.). Гл. таксама свірчэць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

spill

I [spɪl]

1.

v.t. spilled or spilt

1)

а) расплю́хваць, разьліва́ць

to spill milk — разьлі́ць малако

б) рассыпа́ць

to spill salt — рассы́паць соль

2) праліва́ць (кроў)

3) informal скіда́ць, вы́вальваць, вываро́чваць (з каня́, во́за)

4) Sl. выдава́ць (сакрэ́т)

2.

v.i.

1) разьліва́цца, расплю́хвацца

Water spilled from the pail — Вада́ расплю́халася зь вядра́; рассыпа́цца

2) зва́львацца; вываро́чвацца

II [spɪl]

n.

падпа́лка, лучы́на, трэ́ска f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

allow

[əˈlaʊ]

v.t.

1) дазваля́ць

Dogs are not allowed here — З саба́камі тут не дазво́лена

2) выдава́ць, выдзяля́ць

His father allows him $2 a week — Ба́цька дае́ яму́ 2 даля́ры на ты́дзень

3) дапуска́ць, прыма́ць

The judge allowed the claim of the man — Судзьдзя́ прыня́ў ска́ргу чалаве́ка

4) улі́чваць, браць пад ува́гу; дапушча́ць

to allow a car to be stolen — дапусьці́ць, каб а́ўта скра́лі

•

- allow for

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

предава́ть несов.

1. (отдавать) аддава́ць;

предава́ть осмея́нию аддава́ць на пасме́шышча;

предава́ть сме́рти аддава́ць на смерць;

предава́ть ка́зни аддава́ць на смерць; кара́ць сме́рцю;

предава́ть суду́ аддава́ць пад суд;

2. (изменять) здра́джваць (каму, чаму); (выдавать) выдава́ць (каго, што);

предава́ть ро́дину здра́джваць радзі́ме;

◊

предава́ть ана́феме (кого-л.) абвяшча́ць ана́фему (каму-небудзь);

предава́ть гла́сности даво́дзіць да агу́льнага ве́дама, апубліко́ўваць;

предава́ть забве́нию аддава́ць забыццю́, забыва́ць;

предава́ть земле́ хава́ць, аддава́ць зямлі́;

предава́ть огню́ и мечу́ аддава́ць агню́ і мячу́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

shoot​2 [ʃu:t] v. (shot)

1. страля́ць;

shoot an arrow пусці́ць стралу́

2. застрэ́ліць, забі́ць

3. палява́ць;

be out shooting быць на палява́нні

4. не́сціся, імча́цца;

An idea shot in his mind. Яму раптам у галаву прыйшла думка.

5. кі́даць;

shoot a glance кі́нуць ху́ткі по́зірк

6. здыма́ць фільм

♦

be/get shot of smth./smb. BrE, infml адчапі́цца ад чаго́-н./каго́-н.;

shoot a line infml перабо́льшваць, ілга́ць

shoot down [ˌʃu:tˈdaʊn] phr. v. застрэ́ліць; расстраля́ць;

shoot down a plane збіць самалёт

shoot off [ˌʃu:tˈɒf] phr. v. infml сысці́, адысці́ся

♦

shoot one’s mouth off (about smth.) infml хвалі́цца; выдава́ць сакрэ́т

shoot up [ˌʃu:tˈʌp] phr. v. падско́чыць (пра цэны, тэмпературу)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Лапата́ць 1, лопота́ць ’удараць па паверхні чаго небудзь, ствараючы аднастайныя прыглушаныя гукі’ (ТСБМ), ’біць па лісці, кары, па акне (аб дажджы)’ (КЭС, лаг.), ’нязвязна хутка гаварыць, расказваць’ (ТСБМ; міёр., Нар. лекс., КЭС, лаг.), ’гаварыць, размаўляць’ (Сл. паўн.-зах.), ’гаварыць на замежнай мове’ (ТСБМ), ’балбатаць, малоць глупства, барабаніць языком, гаварыць многа аб нязначным, пустым і без сэнсу’, ’крычаць’ (ТСБМ, Гарэц., Касп., Шат., Нас.; докш., Янк. Мат., ТС, Сл. паўн.-зах.), ’узводзіць паклёп’ (Нас.), пух. ’грукатаць’, шальч. лапатацца ’абгаворваць’ (Сл. паўн.-зах.). Укр. лопота́ти, рус. лопота́ть, польск. łopotać, славен. lopotáti, серб.-харв. лопо̀тати, ст.-слав. лопотивъ ’гугнявы’, ’балбатлівы’. Прасл. lopotati ’выдаваць гук пры ўдары, балбатлівую гаворку’, ’шумець’. З’яўляецца інтэнсівам з суф. ‑otati ад lopati > лопаць (гл.), утворанага ад гукапераймання lop! (Бернекер, 1, 732; Фасмер, 2, 519; Слаўскі, 5, 202–204). З іншым вакалізмам — ле́пет (Аткупшчыкоў, Из истории, 95). Сюды ж: лапатанне ’балбатанне, паклёп’ (Нас.), стаўб. лапатаньё ’тс’ (Нар. словатв.), лапата́ннік ’балбатун’, лапатня́ ’балбатня’ (трак., Сл. паўн.-зах., Юрч. Вытв.), лапатлівы ’балбатлівы’ (Сл. паўн.-зах., Мат. Гом.), лапату́н ’балбатун, які шмат і без сэнсу хутка гаворыць’ (КЭС, лаг., Касп., Шат., Жд. 2, Нар. лекс., З нар. сл.), перан. лапатушка ’трактар’ (Мат. Гом.).

Лапата́ць 2 ’скубсці траву, дрэнна касіць (пра няякасна адкляпаную касу)’ (слонім., Сл. паўн.-зах.). Утворана ад лопат (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вэ́ксаль м фін Wéchsel m -s, -;

апратэстава́ны вэ́ксаль «geplátzter» [zu Protést gegángener] Wéchsel;

бла́нкавы вэ́ксаль Blánkowechsel m, óffener Wéchsel;

камерцы́йны вэ́ксаль Hándelswechsel m;

кароткатэрміно́вы вэ́ксаль Wéchsel auf kúrze Sicht;

неапла́чаны вэ́ксаль nótleidender [únbezahlter] Wéchsel;

пага́шаны вэ́ксал éingelöster [bezáhlter] Wéchsel;

перавадны́ вэ́ксаль gezógener Wéchsel;

пратэрмінава́ны вэ́ксаль ábgelaufener Wéchsel;

про́сты вэ́ксаль Éigenwechsel m, Sólawechsel m;

тэрміно́вы вэ́ксаль präzisíerter Wéchsel;

вэ́ксаль на атрыма́нне Besítzwechsel m;

вэ́ксаль на прад’яўніка́ Stíchwechsel m;

вэ́ксаль у заме́жнай валю́це Devisen [-vi:-] pl;

вэ́ксаль, які́ паві́нен быць апла́чаны ў пэ́ўны тэ́рмін Náchsichtwechsel m;

плаці́ць па вэ́ксалю éinen Wéchsel éinlösen;

выдава́ць вэ́ксаль éinen Wéchsel áusstellen;

прад’яві́ць вэ́ксаль éinen Wéchsel präsentíeren [vórlegen];

трасі́раваць вэ́ксаль éinen Wéchsel trassíeren [begében, zíehen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)