Verbum

непако́рны, -ая, -ае.

Які не хоча пакарацца, быць падуладным каму-н.; непаслухмяны.

Непакорная натура.

|| наз. непако́рнасць, -і, ж.

пе́ніцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -іцца; незак.

Быць пеністым, пакрывацца пенай.

Пеняцца хвалі.

|| зак. успе́ніцца, -іцца.

двор², двара́, мн. двары́, дваро́ў, м.

У манархічных краінах: манарх і яго прыбліжаныя.

Царскі д.

Быць пры двары.

выме́рны, -ая, -ае.

1. Такі, які можа быць вымераны.

Вымерная велічыня.

2. Які служыць для вымярэння.

Вымерная рулетка.

рыхтава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся; незак.

1. да чаго, у што і з інф. Рабіць прыгатаванні да чаго-н.

Р. да зімы.

Р. ў дарогу.

Р. да экзаменаў.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Быць у стане ці працэсе падрыхтоўкі; наспяваць, быць наперадзе.

Рыхтуюцца важныя падзеі.

недаўме́нне, -я, н.

Здзіўленне, сумненне, стан нерашучасці як вынік неразумення чаго-н., няяснасці ў чым-н.

Быць у недаўменні.

паша́на, -ы, ж.

Павага, якая аказваецца каму-н. грамадствам, людзьмі.

Быць у пашане.

Адносіцца да каго-н. з пашанай.

гне́вацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак., на каго-што і без дап.

Быць у стане гневу, абурацца.

Г. на мужа.