Відо́шча ’бачна, прыкметна’ (Нас.). Паходзіць, відаць, з відзюшча < рус. видющий ’той, хто бачыць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
blurry [ˈblɜ:ri] adj. infml цьмя́ны, невыра́зны, няя́сны, расплы́вісты;
a blurry photograph няя́сная фотака́ртка;
have a blurry vision of smth. няя́сна ба́чыць што-н.; мець цьмя́нае ўяўле́нне аб чым-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
сумёт, ‑а, М ‑мёце, м.
Намеценая ветрам гурба снегу. Ужо больш месяца ляжыць снег, намяло высокія сумёты на вуліцы, на гародах. Шамякін. Адна дэталь, і чытач ужо бачыць снежныя сумёты, чуе, як рыпіць снег. Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сляпі́ць, сляплю́, сле́піш, сле́піць; сле́плены; незак., каго-што.
1. Пазбаўляць зроку, рабіць сляпым; пагаршаць зрок, псаваць вочы.
С. вочы чытаннем.
2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Асляпляць вочы яркім святлом, перашкаджаць бачыць, засыпаючы ці залепліваючы, засцілаючы вочы чым-н.
Белізна снегу слепіць вочы.
Мокры снег сляпіў вочы.
3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан. Пазбаўляць разважлівасці пад уздзеяннем якіх-н. пачуццяў.
Рэўнасць сляпіла хлопца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ухаласту́ю, прысл.
Без карысных вынікаў, дарэмна. Матор працуе ўхаластую. □ Шафёр.. газануў — колы закруціліся ўхаластую, ні ўзад, ні ўперад. Гроднеў. Дзераш бачыць, што рабочыя многа працуюць ухаластую, рухаюцца ў беспарадку, і Дзераш падае ім ідэю канвеера. Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вида́тьI несов. (видеть) разг. ба́чыць;
он вида́л мно́гое ён ба́чыў мно́гае (шмат чаго́);
◊
глаза́ б не вида́ли во́чы б не ба́чылі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
де́рево в разн. знач. дрэ́ва, -ва ср.;
◊
за дере́вьями не ви́деть ле́са погов. за дрэ́вамі не ба́чыць ле́су;
родосло́вное де́рево радасло́ўнае дрэ́ва.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
śnić
незак.
1. бачыць сон, сніць;
2. перан. мроіць, марыць, сніць;
śnić na jawie — мроіць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
драні́ца, ‑ы, ж.
Тое, што і дранка. Млын ад хаты аддзяляе грэбля, такая высокая, што, седзячы на прызбе, Толя бачыць толькі другі паверх млына ды шэры дах з драніцы і, побач з ім, верхавіны надрэчных алешын. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скажа́льнік, ‑а, м.
Той, хто скажае што‑н. З нейкай бязмежнай лёгкадумнасцю нашы навейшыя скажальнікі сацыял-дэмакратызму выкідваюць за борт усё, што дорага для сацыял-дэмакратаў, што дае права бачыць у рабочым руху сусветна-гістарычны рух. Ленін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)