сторожево́й

1. прил. (несущий охрану) вартавы́;

сторожево́е су́дно вартаво́е су́дна;

2. прил. (связанный с несением охраны) вартавы́, вартаўні́чы;

сторожево́е охране́ние вартава́я (вартаўні́чая) ахо́ва;

3. сущ. (тот, кто охраняет) вартавы́, -во́га м., вартаўні́к, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Gelit

n -(е)s, -e

1) право́дзіны

j-m das ltzte ~ gben* — право́дзіць каго́-н. у апо́шні шлях

2) ахо́ва, канво́й, ва́рта

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

patronage

[ˈpeɪtrənɪdʒ]

n.

1) ста́лая кліенту́ра, падтры́мка з бо́ку кліе́нтаў, пакупніко́ў або́ наве́днікаў (тэа́тру, галерэ́і)

2) апяку́нства, шэ́фства, засту́пніцтва n.; ахо́ва f.

3) пабла́жлівае ста́ўленьне

4) раздава́ньне паса́даў або́ прывіле́яў

5) паліты́чныя паса́ды, прывіле́і pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

straż

м. ахова; варта;

straż ogniowa — пажарная каманда;

straż przednia — авангард;

straż tylna — ар’ергард;

na ~y — на варце;

pod ~ą — пад вартай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ward

[wɔrd]

n.

1) пала́та (у шпіталі́); ка́мэра f. (у турме́)

2) гарадзкі́ ўча́стак

3) гадава́нец, гадуне́ц -ца m.

4) ахо́ва, ва́рта f.

5) пары́раваньне, абаро́нныя ру́хі

6) вы́раз, нарэ́з -у m. (у ключы́)

- ward off

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

АГЕ́НЦТВА ПА ШМАТБАКО́ВАЙ АХО́ВЕ ІНВЕСТЫ́ЦЫЙ,

Міжнароднае агенцтва па гарантыях інвестыцый (Multilateral investment guarantee agency), спецыялізаваная міжнар. арг-цыя ААН. Уваходзіць у Сусветны банк. Засн. ў 1988. Асн. мэты: доўгатэрміновае страхаванне прыватных інвестыцый на развіццё краін-удзельніц на выпадак рызыкоўных паліт. сітуацый (ахова ад рызыкі экспрапрыяцыі, незаконнага пераводу плацяжоў, ваеннай і грамадз. нестабільнасці і інш.), адкрыццё дарадчых і кансультацыйных службаў. У крас. 1992 аб’ядноўвала 77 краін-удзельніц, у т. л. Рэспубліку Беларусь (з 1992).

т. 1, с. 74

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БЛАКІРО́ЎКА,

фіксацыя рабочых частак (элементаў) машын, апаратаў, эл. схем у пэўным становішчы (стане), якое вызначаецца надзейнасцю і бяспечнасцю іх эксплуатацыі. Бывае аўтаматычная (гл. Аўтаблакіроўка, Рэлейная ахова), паўаўтаматычная і ручная. Ажыццяўляецца мех., аптычнымі, магн. ці эл. (схемнымі) сувязямі і спыняецца падачай уздзеяння, якое вяртае часткі машын і апаратаў у зыходны стан ці ў новае рабочае становішча. Выкарыстоўваецца на транспарце, у электраэнергет. сістэмах, на прамысл. прадпрыемствах, у апаратах, прыладах і прыстасаваннях вытв. і быт. прызначэння.

т. 3, с. 185

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГРО́ДЗЕНСКІ ХІМІ́КА-ТЭХНАЛАГІ́ЧНЫ ТЭ́ХНІКУМ.

Засн. ў Гродне ў 1966. Спецыяльнасці (1996/97 навуч. г.): электратэхніка; тэхналогія, абсталяванне і аўтаматызацыя машынабудавання; машыны і апараты хім. вытв-сці і прадпрыемстваў буд. матэрыялаў; хім. тэхналогія вытв-сці і перапрацоўкі неарган. матэрыялаў; аўтаматызацыя тэхнал. працэсаў і вытв-сці; ахова навакольнага асяроддзя і рацыянальнае выкарыстанне прыродных рэсурсаў. На камерцыйнай аснове — бухгалтарскі ўлік, аналіз і аўдыт; эканоміка і кіраванне прадпрыемствам. Прымае асоб з базавай і сярэдняй адукацыяй. Навучанне дзённае і завочнае.

т. 5, с. 440

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

асабі́сты, ‑ая, ‑ае.

1. Які належыць пэўнай асобе, якім карыстаецца гэта асоба. Асабістая ўласнасць, бібліятэка, зброя, думка. Асабісты вопыт. // Прызначаны для абслугі якой‑н. асобы. Асабістая ахова. Асабісты прадстаўнік. Асабісты сакратар. // Уласцівы пэўнай асобе. Асабісты недахоп. Асабістыя якасці, перажыванні.

2. Які датычыцца якой‑н. асобы, закранае яе інтарэсы. Асабістая крыўда. Асабістыя правы грамадзян. Асабістая патрэба. // Звязаны з прыватным, сямейным жыццём, з прыватнымі, сямейнымі адносінамі пэўнай асобы. Асабістае шчасце. / у знач. наз. асабі́стае, ‑ага, н. Гарманічнае спалучэнне асабістага з грамадскім. // Які накіраваны на пэўную асобу, закранае яе. Асабістая знявага. Асабісты вораг.

3. Які ажыццяўляецца пэўнай асобай, які зыходзіць ад пэўнай асобы. Асабісты прыклад. Асабістая прысутнасць, ініцыятыва, зацікаўленасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

graniczny

graniczn|y

1. пагранічны; памежны;

straż ~a — пагранічная (памежная) ахова, служба;

słup ~y — межавы слуп;

2. гранічны; канчатковы; апошні;

termin ~y — апошні тэрмін

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)