расчапі́цца, ‑чапіцца; зак.

Раз’яднацца, адчапіўшыся адно ад другога. Вагоны расчапіліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карава́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Група ўючных жывёл, якія перавозяць грузы і людзей (у пустыні, у стэпе).

К. вярблюдаў.

2. Група суднаў, якія ідуць адно за адным.

|| прым. карава́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ураўнава́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., што.

1. Зрабіць аднолькавым па вазе.

У. шалі вагаў.

2. перан. Дабіцца раўнавагі, зрабіць роўным, ураўнаваць адно з другім.

У. сілы праціўнікаў.

|| незак. ураўнава́жваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хрышчэ́нне, -я, н.

Адно з хрысціянскіх таінстваў, рэлігійны абрад прыняцця каго-н. у лік веруючых, далучэнне да царквы.

◊

Баявое хрышчэнне —

1) першы ўдзел у баі;

2) першае сур’ёзнае выпрабаванне ў якой-н. справе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

не́як.

1. прысл. Нейкім чынам, спосабам.

Трэба н. дабрацца дамоў.

2. прысл. Аднойчы.

Н. вясной пайшлі рыбу лавіць.

3. безас., у знач. вык., з інф. Нельга, няма як (разм.).

Дзіця н. кінуць адно.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wymordować się

зак. перабіць, вынішчыць адно аднаго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

збры́дзець сов., разг. надое́сть, опроти́веть; прие́сться;

~дала паўтара́ць адно́ і то́е ж — надое́ло (опроти́вело) повторя́ть одно́ и то же

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

harp​2 [hɑ:p] v.

1. ігра́ць на а́рфе

2. (on/upon) гавары́ць, бубні́ць адно́ і то́е ж

harp on [hɑ:pˈɒn] phr. v. шмат гавары́ць; балбата́ць няспы́нна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аб’ядна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Утварыць адно цэлае з асобных частак, адзінак. Аб’яднаць два прадпрыемствы ў адно.

2. Згуртаваць, дасягнуць аднадушнасці. Аб’яднаць намаганні для вырашэння важнай навуковай праблемы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аб’ядна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. Утварыць адно цэлае, злучыцца.

А. ў саюз жанчын.

2. Згуртавацца.

А. ў барацьбе за мір.

|| незак. аб’ядно́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. аб’ядно́ўванне, -я, н. і аб’ядна́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)