terse [tɜ:s] adj. сці́слы, каро́ткі (пра стыль);

a terse reply лакані́чны адка́з;

terse lines скупы́я радкі́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unequivocal [ˌʌnɪˈkwɪvəkl] adj. fml недвухсэ́нсавы; пэ́ўны, я́сны, відаво́чны;

give an unequi vocal answer даць я́сны адка́з

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

змаўча́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; -чы́ і змо́ўчаць, -чу, -чыш, -чыць; зак.

1. Прамаўчаць у адказ на што-н., не пярэчыць.

Яна пакрыўдзілася, але змаўчала.

2. пра што, аб чым. Наўмысля не сказаць.

З. пра хваробу.

|| незак. змо́ўчваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праду́маны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прадумаць (у 1 знач.).

2. у знач. прым. Над якім многа думалі; абдуманы. Прадуманая сістэма выхавання. Прадуманы адказ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скепты́чны sképtisch, zum Bedénken genéigt;

яго́ адка́з гуча́ў ве́льмі кепты́чна séine Ántwort klang sehr sképtisch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

отве́т м.

1. адка́з, -зу м.;

2. (ответственность) адка́знасць, -ці ж.;

привлека́ть к отве́ту прыця́гваць да адка́знасці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

імунацы́ты

(ад імуна- + -цыты)

клеткі, якія ажыццяўляюць імунны адказ, у пазваночных утвараюць адзіную функцыянальную (імунную) сістэму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эфе́ктары

(лац. effector = стваральнік, тварэц)

органы, якія ажыццяўляюць тое або іншае дзеянне ў адказ на раздражненне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

немнагасло́ўны

1. немногосло́вный, кра́ткий;

н. адка́з — немногосло́вный (кра́ткий) отве́т;

2. (молчаливый) немногосло́вный, неразгово́рчивый;

н. чалаве́к — немногосло́вный (неразгово́рчивый) челове́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іншасказа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца іншасказам, мае тайны, скрыты сэнс; алегарычны. Іншасказальны сэнс. □ Адказ Каліноўскага перасыпан фальклорнымі сімваламі, мова яго іншасказальная, як у казачных асілкаў. У. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)