падаві́ць сов. подави́ть;

п. мяце́ж — подави́ть мяте́ж;

п. аго́нь праці́ўніка — воен. подави́ть ого́нь проти́вника

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падлі́ць сов., в разн. знач. подли́ть;

◊ п. ма́сла ў аго́нь — подли́ть ма́сла в ого́нь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dolać

зак. даліць;

dolać oliwy do ognia — саломы ў агонь падкладаць; смалы ў агонь падліваць; прыску (жару) падсыпаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Зю́зя (дзіцяч.) ’холад’ (Нас., Шат.; брэсц., Нар. лекс.), ’агонь’ (Сл. паўн.-зах., прыклад: «не ідзі, там зюзя» не пацвярджае значэнне). Рус. дыял. дзіцяч. зюзя ’холад’, укр. «змерз як зюзя»? Анаматапея ці аформленае пад дзіцячую фанетыку сцюжа. ’Агонь’ (калі так) — энантыясемічны перанос паводле функцыянальнай падобнасці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ву́красіць ’выбіць, высечы крэсівам (агонь)’ (КСТ), літаратурнае вы́красаць і вы́красіць ’тс’. Гл. краса́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́кіпець, ‑піць; зак.

Выпарыцца ў працэсе кіпення. [Жанчына] зменшыла агонь, каб не выкіпела ў кацялку страва. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыстраля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што.

Пробнымі стрэламі вызначыць правільны прыцэл чаго-н.

П. гармату.

|| незак. прыстрэ́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прыстрэ́лка, -і, ДМ -лцы, ж.; прым. прыстрэ́лачны, -ая, -ае (спец.) і прыстрэ́льны, -ая, -ае (спец.).

Прыстрэлачная шрапнель.

Прыстрэльны агонь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шквал, -у, м.

1. Раптоўны моцны парыў ветру, які суправаджаецца звычайна навальнічным ліўнем.

Наляцеў ш.

Ш. смеху (перан.).

2. перан. Моцная масіраваная стральба.

Ш. агню.

|| прым. шква́льны, -ая, -ае і шква́лісты, -ая, -ае.

Шквальны (шквалісты) вецер.

Шквальны агонь кулямётаў.

Шквальныя апладысменты (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Ламі́шча ’куча галля’, ’вогнішча’, ’месца, дзе гарэў агонь’ (мядз., Нар. сл.). Да лом (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

наве́сный

1. паве́ткавы;

2. воен. наве́сны;

наве́сный ого́нь наве́сны аго́нь;

3. (годный для навешивания) навясны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)