эрза́ц, -у, мн. -ы, -аў, м.

Непаўнацэнны заменнік чаго-н.; сурагат.

Э. ікры.

Э. скуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

эскала́цыя, -і, ж. (кніжн.).

Паступовае павелічэнне, узмацненне, рост чаго-н.

Э. цэн.

Э. ваенных дзеянняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

навырыва́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Вырваць, выцягнуць рыўком, высмыкнуць нейкую колькасць чаго‑н. Навырываць цвікоў. □ Сафрон так асмялеў каля чужога каня, што надумаўся навырываць з яго хваста валасні сабе на вуду. Чорны. // Выдраць, адарваць нейкую колькасць чаго‑н. Навырываць лістоў з кнігі.

2. Рвучы з коранем, сабраць нейкую колькасць чаго‑н. Навырываць буракоў. Навырываць ільну.

навырыва́ць ​2, ‑ае; зак., чаго.

Вырыць вялікую колькасць чаго‑н. (пра жывёл). Навырываць ям.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

únwürdig

a нява́рты, які́ не заслуго́ўвае (чаго-н.)

éiner Sáche (D) ~ sein — быць нява́ртым [не заслуго́ўваць] чаго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

verábscheuen

vt адчува́ць агі́ду (да каго-н., да чаго-н.), га́дзіцца (каго-н., чаго-н.), ненаві́дзець

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

◎ Не́тшта ’вельмі многа, мноства’ (Шат., Жд. 1), нётшто ’многа’ (Жд. 1). Відаць, з нет (гл.) і што, параўн. до нет, на нет ’пра вышэйшую ступень чаго-небудзь’ (ТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Прапасня́ ’вельмі многа’ (Бір. Дзярж.). Да прапасці. Аб суф. -//я гл. Сцяцко, Афікс. наз., 58 і наст. Да семантыкі параўн. рус. пропасть (чаго-небудзь) ’вельмі многа’ (ад пропасть).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зайсці́ся разм

1. (памерці) stérben* vi (s);

зайсці́ся ад го́ладу vor Húnger [húngers] stérben*;

2. (ад чаго-н, з чаго-н):

зайсці́ся ад сме́ху [з ро́гату] in Láchen [Gelächter] áusbrechen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

адгавары́ць, адгаво́рваць áusreden (каго-н, ад чаго-н j-m (D), etw. A), ábreden vt; ábraten* (каго-н D); ábbringen* vt (ад чаго-н von D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

lyrical [ˈlɪrɪkl] adj.

1. ліры́чны

2. расчу́лены, захо́плены;

be lyrical оver/about smth. быць у захапле́нні; расчу́ліцца ад чаго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)