пры́гаршчы, -аў.
1. Складзеныя разам у выглядзе акругленага ёмішча абедзве далоні так, каб можна было туды чаго-н. насыпаць, наліць.
Падставіць п.
2. Колькасць чаго-н., якая ўмяшчаецца ў складзеныя такім чынам далоні.
Цэлыя п. арэхаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сэнс, -у, м.
1. Унутраная сутнасць, лагічнае значэнне чаго-н., якое спасцігаецца розумам.
С. слова (яго значэнне). С. рамана.
2. Мэта, разумная аснова чаго-н.
С. жыцця.
С. работы.
|| прым. сэ́нсавы, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
АПРО́ШЧАННЕ ў мовазнаўстве, марфалагічны працэс; знікненне межаў паміж марфемамі, у выніку чаго з дзялімай асновы атрымліваецца недзялімая. Напр., бел. «воблака» <;́ob=vlakъ<;́ob=volkъ. Апрошчанне — частая з’ява пры запазычанні: бел. «варштат» < польск. warsztat < ням. Werkstatt ням. Werk ‘праца’ + Stätte ‘месца’. З апрошчваннем звязаны працэс дээтымалагізацыі і страты сувязі паміж роднаснымі словамі (бел. «трава — атрута», рус. «нож — заноза») і фузійны тып далучэння марфем (гл. Фузія). Тэрмін прапанаваны В.А.Багародзіцкім.
А.А.Кожынава.
т. 1, с. 435
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АСЕ́МБЛЕР
(англ. Assembler),
сістэма праграмавання, што дазваляе складаць праграмы ЭВМ у тэрмінах камандаў машыннай мовы, але з выкарыстаннем больш зручнай сістэмы абазначэнняў. Пры запісе праграмы дазваляецца карыстацца сімвалічнымі абазначэннямі камандаў, адрасоў ячэек памяці, спасылак і інш. Праграма можа складацца з асобна напісаных кавалкаў, у тым ліку бібліятэчных падпраграм. Асемблер робіць размеркаванне памяці, пераўтварае сімвалічныя абазначэнні ў адпаведныя машынныя коды, у выніку чаго праграма набывае выгляд, прыдатны да выканання на ЭВМ.
т. 2, с. 27
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
адахво́ціцца, ‑ахвочуся, ‑ахвоцішся, ‑ахвоціцца; зак.
Перастаць хацець чаго‑н., страціць ахвоту да каго‑, чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адсёрбаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Разм. Трошкі ад’есці, адпіць (чаго‑н. рэдкага). Адсёрбаць булёну.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наабраза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Абрэзаць вялікую колькасць чаго‑н. Наабразаць галін. Наабразаць мяса.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наабцярэ́бліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Абцерабіць вялікую колькасць чаго‑н. Наабцярэбліваць вецця. Наабцярэбліваць буракоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наадкіда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Адкінуць нейкую колькасць чаго‑н. Наадкідаць камення. Паадкідаць снегу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наапіло́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Апілаваць вялікую колькасць чаго‑н. Наапілоўваць дзерава на хату.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)