стоенасць, ‑і, ж.

Уласцівасць стоенага. Іржанне коней, стогн зямлі, Нямая стоенасць рыданняў... Гаўрусёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

танклявасць, ‑і, ж.

Уласцівасць танклявага. Ранейшая, крыху несуразмерная танклявасць .. [Васіля] .. ужо даўно знікла. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увагнутасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць увагнутага (у 2 знач.).

2. Увагнутае месца, угін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удушлівасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць і стан удушлівага.

2. Частае, цяжкае дыханне; удушша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ужывальнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць ужывальнага; частата ўжывання чаго‑н. Ступень ужывальнасці варыянтаў слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узгодненасць, ‑і, ж.

Уласцівасць узгодненага (у 2 знач.). Узгодненасць у рухах. Узгодненасць дзеянняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упраўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць упраўнага. «Не апазніўся!» — нібы пахваліў.. [Васіль] сваю гаспадарлівую ўпраўнасць. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устарэласць, ‑і, ж.

Уласцівасць і якасць устарэлага. Устарэласць бытавых звычак. Устарэласць тарыфнай сістэмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цягавітасць, ‑і, ж.

Уласцівасць цягавітага. У Леапольда Гушкі падвоілася стараннасць, цягавітасць, сіла. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чаканнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць чаканнага (у 3 знач.); выразнасць. Чаканнасць кроку. Чаканнасць стылю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)