вымало́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымалочваць — вымалаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выма́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымаць — выняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выме́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымерваць — вымераць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вымо́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымольваць — вымаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вымо́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымотваць — выматаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вымо́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымочваць — вымачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вымо́шчванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымошчваць — вымасціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выму́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымучваць — вымучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вымярза́нне, ‑я, н.

Працэс паводле знач. дзеясл. вымярзаць — вымерзнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вымярко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымяркоўваць — вымеркаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)