разма́шыстасць, ‑і, ж.

Уласцівасць размашыстага. Размашыстасць почырку. Размашыстасць у рухах. Размашыстасць натуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэгуля́рнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць рэгулярнага. Рэгулярнасць руху цягнікоў. Рэгулярнасць у наведванні заняткаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спарты́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан спартыўнага (у 2 знач.). Спартыўнасць фігуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стопрацэ́нтнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць стопрацэнтнага (у 2 знач.). Стопрацэнтнасць яўкі на сход.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убо́гасць, ‑і, ж.

Уласцівасць, якасць або стан убогага. Убогасць абсталявання. Убогасць побыту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усебако́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць усебаковага. Усебаковасць адлюстравання рэчаіснасці. Усебаковасць развіцця народнай гаспадаркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ушчы́льненасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан ушчыльненага. Ушчыльненасць глебы. Ушчыльненасць рабочага дня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цукры́стасць, ‑і, ж.

Уласцівасць цукрыстага; наяўнасць цукру ў чым‑н. Цукрыстасць раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматскладо́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць шматскладовага; наяўнасць некалькіх складоў (у слове, вершаваным памеры).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасто́знасць

(ад іт. pastoso = мяккі, цестападобны)

1) асаблівасць жывапіснай карціны, якая створана тлустымі, насычанымі мазкамі пэндзля;

2) уласцівасць неразбаўленай фарбы захоўваць форму, нададзеную пэндзлем;

3) нездаровая паўната, азызласць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)