arena

[əˈri:nə]

n.

1) арэ́на (цыркава́я, спарто́вая) f.

boxing arena — рынг -у m

2) ме́сца дзе́яньня

political arena — паліты́чная арэ́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

frostbite

[ˈfrɔstbaɪt]

1.

n.

адмаро́жанае або́ пашко́джанае маро́зам ме́сца, падмаро́жаньне n.

2.

v.t. -bit, -bitten, -bitting

адмаро́жваць (ча́стку це́ла), падмаро́жваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дэманта́ж

(фр. démontage)

разборка машын, станкоў, абсталявання для рамонту або перамяшчэння на новае месца (напр. д. электрастанцыі).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

resume​1 [rɪˈzu:m, rɪˈzju:m] v. fml

1. аднаўля́ць; праця́гваць;

The House of Commons resumed yesterday. Учора палата абшчын аднавіла сваю работу.

2. : resume one’s place/seat/posi tion заня́ць ране́йшае ме́сца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Трысомнік ‘месца, дзе сякуць дровы’ (Мат. Маг.). У выніку змены ‑тн‑ на ‑мн‑ (калі гэта не вынік памылковай дэшыфроўкі запісу), параўн. трысо́тнік ‘месца, дзе колюць і сушаць дровы’ (Жд. 2, ДАБМ, камент., 789). Гл. трасотнік, траскоўнік.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бурку́н ’месца, дзе шуміць вада’. Гл. бурча́к 2, бурчац́ь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пні́ва ’месца, якое займае пень’ (Нас.). Да пень (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Прале́жань ’хворае месца ад доўгага ляжання’ (Касп.). Гл. пролежань.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перахава́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Схаваць у іншым месцы. Перахаваць грошы ў больш надзейнае месца. □ [Рыгор:] — Твой пашпарт ляжыць у паштовай скрынцы... На вашых дзвярах... Калі бацька не перахаваў да гэтага часу... Арабей.

2. Хаваючы, зберагчы, не даць загінуць. [Іван Пракопавіч:] — Перахаваем вінтоўкі, а людзі знойдуцца. Навуменка. Некалькі разоў давалі .. [Мані] невялікія даручэнні: раскідаць лістоўкі, занесці ва ўмоўленае месца яду падпольшчыкам, перахаваць колькі дзён патрэбнага чалавека. Місько.

3. Схаваць, пахаваць усё, многае.

перахава́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

1. Выкапаўшы з магілы, пахаваць нябожчыка ў другім месцы. Зося ведала, што могілкі перакананы. Яны пераносяцца ў іншае месца, і людзям дазволена перахаваць сваіх блізкіх... Прокша.

2. Пахаваць усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дадрукава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

1. Надрукаваць да канца ці да якога‑н. месца. Дадрукаваць падручнік. Дадрукаваць старонку да палавіны.

2. Надрукаваць дадаткова. Дадрукаваць яшчэ сто экземпляраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)