авансава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. авансаваць, авансавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агаро́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. агароджваць — агарадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аграба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аграбаць — агрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агра́ньванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аграньваць — аграніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агрубле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. агрубляць — агрубіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агу́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. агучваць — агучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адба́ўка, ‑і, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адбаўляць — адбавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адбіваць — адбіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбудо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адбудоўваць — адбудаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адва́жванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адважваць — адважыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)