звалачы́

1. (зняць) bziehen* vt, wgziehen* vt;

2. (сцягнуць у адно месца) zusmmenschleppen vt;

3. (скрасці) kluen vt; stibtzen vt (разм)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

згін м

1. (звіліна) Begung f -, -en, Krümmung f -, -en; Wndung f -, -en;

2. (месца згіну) Knick m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адгэ́туль прысл

1. (з гэтага месца) von hier aus, von hier ab;

2. (з гэтага часу) von nun an, ab sofrt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

БЯРО́ЗАВІК,

бел. традыцыйны напітак з бярозавага соку. У бочку з сокам дабаўляюць прарошчаны і падпрэжаны ячмень або сухары, часам крыху цукру ці мёду, ставяць яе ў цёмнае халаднаватае месца ці закопваюць у зямлю на 4—6 тыдняў. Пашыраны амаль на ўсёй тэр. Беларусі.

т. 3, с. 409

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

На́жма ’крынічнае месца на схіле ўзгорка, дзе заўсёды сочыцца вада; гразкае месца’, ’вялікая колькасць вады пад снегам або пад лёдам у час адлігі’, ’прыліў вады ў рэчку, напор вады на плаціну’ (Яшк.), рус. нажим ’топкае месца пад гарою, дзе збіраецца вада з крыніц’, ’нізкае забалочанае месца’, нажбм ’тс’. Варбат параўноўвае з чэш. па žmach ’хоць выціскай’, мараўск. nažit uodu ’набракнуць, набрацца вільгаці (пра грыбы, адзенне, зямлю)’ (ОЛА, 1981, 277–279). Да *žętiy *žьmęy гл. жаць, жмаць ’ціснуць’, параўн. іншыя назоўнікі з такім жа значэннем: націск, націскі, напор і пад. (Яшк.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ты́цяты ‘рабіць што-небудзь, пераходзячы з месца на месца’ (кам., ЖНС); 3‑я ас. адз. л. ты́цяе ‘цягнецца, пляцецца, ціха ідзе’ (Бес.). Няясна; магчыма, роднаснае чэш. tejcet ‘бадзяцца, швэндацца, ацірацца, лазіць (з месца на месца)’ — старачэшскае ў адносінах да яго (у выніку падаўжэння ъ > y) было б ⁺tycěti (Махэк₂, 638). Да прасл. *tekti, адкуль цячы (гл.). Семантычна суадносіцца з ты́цаті ‘шукаць’ (Сл. Брэс.), якое, аднак, бліжэй да ўкр. ти́цяти, ти́цькати ‘біць заднімі нагамі’, серб. ти́цаты ‘датыкацца’, славац. tycať ‘торкаць’, што да прасл. *tycati, *tъknǫti (ЕСУМ, 5, 566, 577), гл. тыц.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ру́дня ’прамысловае прадпрыемства, дзе здабывалі або плавілі руду’ (ТСБМ, Нас.), ’месца выплаўкі жалеза’ (ТС), рудня́, ру́дніца ’тс’ (Ласт.), руднікі́ ’жыхары вёскі Рудня’ (ТС). Ад руда (гл.) як суднямесца, дзе быў суд’, пчольня, кветня ’кветнік’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

retirement

[rɪˈtaɪrmənt]

n.

1) пэ́нсія f., адыхо́д на пэ́нсію; адста́ўка f.

2) адасо́бленае, нетава́рыскае жыцьцё

3) заці́шнае ме́сца на во́дшыбе

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bohemia

[boʊˈhi:miə]

n.

багэ́ма f.

а) свабо́дны й во́льны спо́саб жыцьця́

б) ме́сца, дзе мастакі́ й пісьме́ньнікі вяду́ць тако́е жыцьцё

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

altitude

[ˈæltɪtu:d]

n.

1) вышыня́ f.; вышыня́ над узро́ўнем мо́ра

2) высо́кае ме́сца n.

3) Astron. вышыня́ зо́ркі над гарызо́нтам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)