апа́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апарваць — апарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апасро́дкаванне, ‑я, н.

Кніжн. Дзеянне паводле знач. дзеясл. апасродкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апаўза́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апаўзаць — апаўзці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апіло́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апілоўваць — апілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апі́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апісваць — апісаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апладне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апладняць — апладніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апла́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аплакваць — аплакаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апламбо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апламбоўваць — апламбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аплаўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аплаўляць — аплавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аплёўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аплёўваць — апляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)