ядаві́тасць, ‑і, ж.
Уласцівасць і якасць ядавітага. Ядавітасць мухамора. Ядавітасць насмешкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Bescháffenheit
f -, -en
1) уласці́васць, я́касць
die ~ des Körpers — целаскла́д
die besóndere ~ — своеасаблі́васць
2) стан (спраў)
je nach ~ der Úmstände — у зале́жнасці ад акалі́чнасцей [абста́він]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
плеахраі́зм
(ад гр. pleon = больш шматлікі + chroa = колер)
уласцівасць крьшталёў некаторых мінералаў (напр. біятыту, турмаліну) выяўляць розную афарбоўку пры разглядванні іх у белым святле ў розных напрамках.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
густата́, ‑ы, ДМ ‑таце, ж.
Уласцівасць і стан густога. Густата лесу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дахо́днасць, ‑і, ж.
Уласцівасць даходнага; прыбытковасць. Даходнасць прадпрыемства. Рост даходнасці сельскай гаспадаркі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бясплённасць, ‑і, ж.
Уласцівасць бясплённага; адсутнасць плённасці, плёну; марнасць, безвыніковасць. Бясплённасць пошукаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бясхі́бнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць бясхібнага; адсутнасць хібаў, памылак. Бясхібнасць поглядаў. Бясхібнасць вывадаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
велічэ́знасць, ‑і, ж.
Уласцівасць велічэзнага. Велічэзнасць балотнага масіву сапраўды выратоўвала партызан. Кавалёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
актуа́льнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць актуальнага; адпаведнасць запатрабаванням сучаснасці. Актуальнасць тэмы. Страціць актуальнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апаліты́чнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць апалітычнага; ухіленне ад ўдзелу ў грамадска-палітычным жыцці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)